Zorlasanız da, sizi "her hangi bir sıfatla anma" nezaketsizliğinde bulunmayacağız!

Artık bazı yorumcular, kendilerine sanatçı diyenler, yöneticiler ve tabi bunlara koşut olarak taraftarlar ağızlarından çıkanlara kulaklarını tapalamış görülüyor.

Penaltıyı Bobo'ya attıranın, dolayısıyla penaltı için onu çalıştıranın çıkıp cevap veremediği bu düşünce yapısında gizli düşünce sistematiği kavga ve gürültüden nasibini almak üzere planlanmış bir tuhaf yapı olarak karşımıza çıkıyor.

Bu düşünce yapısına göre, sahaya çıkan kavga eder ve kavgası ömür boyu sürer. Başka takımlarda oynayanların arkadaş olmalarını bir tarafa bırakın, aynı milli takımlarda yer alanların bile yakındaş olma şansları yoktur.

Bu düşünce sistematiğinin yaydığı geri kalmış yorumculuk anlayısı, tribünlerde edep yerlerini gösterenlerin yaptıklarını, kameralar önünde ağızlarıyla yapma patavasızlığına yol açabiliyor.

Maç boyunca bir gol pozisyonu dahi olmayan bir takımın rastgele galibiyetine maçtan sonra "olur ya, sonuç değişebilir" şeklindeki bir düşünceyle odaklanan bu sadist yapı, örneğin kendi adının malum fıkralarla anılmasına rağmen bir futbolcunun okuma yazması olmadığına kilitlenebiliyor.

Söz konusu aymazlığın içerisinde sonuna kadar devinmeye karar veren/ verdirilen ve genel hatlarıyla sporun toksini olan, adları gazetelerin, televizyonların ve radyoların orasında burasında gezinen bu gelmiş geçmişçiler, stadyumların, masalın dahi özetini yapamayacak garip palyaçolarıdır.

Prensipleri, yapılandırdıkları düşünce sistematiği içerisinde her an suç işleyebilecek ya da işletebilecek bir mantığı taşıyan bu zat-ı muhteremler, çok şükür ki 'porno' kadar çok izlenilen ve ne yazık ki karşıt olsalar dahi birbirlerini besleyen spor düşmanlarıdır.

Ne kadar zorlasalar da, layık oldukları sıfatları söyleme nezaketsizliğinde bulunmayacak bir kitlenin içinde yaşadığımı bilmek beni mutlu ediyor.