Zorluklar arzumuzu arttırır

"Karşıtı olmayan bir idda yoktur" der en bilge felsefe okulu. Eski yazarlardan birinin hayatı küçümsemek için ileri sürdüğü şu cümleyi kafamda evirip çeviriyorum. "Kendimizi hazırladığımız yok oluştan başka hiçbir şey bize zevk vermez." "Bir şeyi yitirmenin verdiği üzüntüyle onu yitirme korkusunun verdiği üzüntü aynıdır." Yazar bu sözüyle onu kaybetmekten korktuğumuz sürece hayattan zevk almayacağımızı anlatmak istemiştir. Oysa bunun tam tersini söylemek mümkündür; bu iyiden emin olmadığımız ve elimizden alınacağından korktuğumuz sürece onu o kadar yakından ve sevgiyle kucaklayıp sıkarız. Çünkü soğuğun ateşin etkisini güçlendirebilmesi gibi isteklerimiz de karşılaştığı zorluklara daha da keskinleşir ve kolaylığın sağladığı bıkkınlık kadar zevkimizi körelten başka bir şey yoktur.

Bu her işte böyledir: Zorluk şeylerin değerini artırır.

Arzumuz, kendisinde olmayanın arkasında daha iyi koşturmak için elinin altında bulunanı küçümser ve görmezden gelir.

"Elinin altındakini küçümse
Eli kendinden kaçana uzanır."

Bir şeyi yasaklamak insanı heveslendirmektir.

İstediğimiz şeyi tamamen elde etmemiz bizi onu küçümsemeye götürür. Eksiklik ve bolluk aynı sıkıntıya yol açar.

"İşkence kötülüğü azaltacağına güçlendirir, aklın ve eğitimin eseri olan iyiliğe yol açmaz, yalnızca kötülük yaparken yakalanmama korkusunu getirir.