Zulüm bayram yaptığında

Birçoğumuz bu tatili iple çektik. Bunca iş, güç, trafik, yorucu şehir yaşamı arasında sanki küçük bir mola yetecekti kendimizi yenilmeye. Eh bazılarımız tatili devlet kararına rağmen dokuz güne de çıkartabildi. Planlarımızı yaptık; ya bir yerlere kaçacaktık ya da evde tembel tembel oturup beynimizi, bedenimizi dinlendirecektik. Hem bayram hem de tatil kelimeleri bir araya gelince doğası gereği insan ayrı bir ruh halini yaşamaz mı? Yok, yaşamaz. Daha doğrusu yaşayamaz. Çünkü o “ görünmez el ” izin vermez buna. O hiçbir zaman tatil yapmaz.

Hatırlayın neler sığdı şu dokuz günün içine. Kazakistan’ da ekmeğinin peşinde,üç kuruşa emeğini satarak hayatta kalmaya çalışan insanların haberi geldi önce. Binlerce kişi ikiyüz işçinin üzerine sopalarla, demirlerle, balyozlarla saldırdı. Yüzlerce işçi ölümcül yaralarla, kan revan içinde döndü bayramda evlerine. Kimbilir kaç dokuz gün ve kaç bayram yetecek yaralarını sarmaya, yaşadıkları travmayı atlatmaya.

Ardından tüm ülke benzersiz bir “ lumpen cinnetine ” tanık olduk tüylerimiz ürpererek. İki yaratık kanlı yolculuğa çıkarak önüne geleni katletmeye başladı. Şehir şehir dolaşarak karşılarına çıkan masumların kanını dökmeye devam ediyorlardı. Meydanlarda öğrencilere, işçilere aslan kesilen emniyet ise olanı biteni bizler gibi basından takip ediyordu. Ne olduysa oldu, caniler duman altında kalmış beyinleri sayesinde yakalandı. Adliye önünde katilin sesi kanımızı dondurdu; “ Zevk için öldürdük ulan! ” . Bu sırada bayram tatili devam ediyordu.

Yetmez mi? Yetmedi. Gerçi bu kez çok büyük sürpriz değildi yaşanan, adeta bir bayram ritüeli gibi. Trafikte yüz kişi hayatını kaybetti, 500’ e yakın insan da yaralandı. Binlerce ocağın üstüne kor ateşler yağdı. Durun daha bayram bitmedi. Ardından deprem oldu. Kimse ölmedi,bir yer yıkılmadı ama geleceği kesin büyük felaket bir idam mahkumu gibi beklediğimiz bir kez daha hatırlandı ve evlerimizin bir idamlığın hücresinden farksız olduğu.

Geride kalan bizler ise yokluklar, cinayetler, linçler, kazalar içinde bir “ bayram tatilini ” sağ salim atlattık ve hayat rutinimize geri dönebildik belki. Sıramızı bekler gibi yaşamaya devam edeceğiz, hayatımızdan bayramları çalan o görünmez elin izin verdiği sürece. Bulutsuzluk Özlemi’ nin eşsiz parçasında söylediği gibi.

“ Hiçbir kere hayat bayram olmadı ya da
her nefes alışımız bayramdı . ”

Geçmiş bayramınız kutlu olsun!