Sakın kapatma kapıyı
ilk başta acaba dedim, bunların hepsini selim mi söyledi, sonra okudukça sizin gördüklerinizi hissettiklerinizi anlattığınızı farkettim. o duyguları çok güzel dile getirmişsiniz. hiç kaçırmadığım bir diziydi. sevgilerrr..
23 Temmuz 2008 15:32Bazen zordur kadını anlamak...
sanırım sadece ilgi istiyoruz....
23 Temmuz 2008 14:57Barbie kuşağı
çocuklar barbie türü oyuncaklarla oynarken o kadar kendilerini kaptırıyorlar ki, çoğu zaman kendilerini barbie, bratz, winx kızı olarak görüyorlar. arkadaşlarıyla oynarken bile sanki onlarmış gibi davranıyorlar. kendilerini ayrıcalıklıymış gibi düşünüyorlar. 6-7 ay önce kızıma normal tombul bir et bebek aldım. ve şimdi ona çocuğuymuş gibi davranıyor. bana bile sorumluluk düştü :) annane olmak kolay değilmiş :)
23 Temmuz 2008 14:36Bir kendi ve kendindekiler
çoğu zaman yaptıklarımızda,düşündüklerimizde tek şahidimiz kendimiziz değilmi. çok güzel anlatmışsınız, yalnızlığı sadece kendimizle paylaşmayı.
21 Temmuz 2008 11:51Bugün benim doğum günüm
Doğum gününüz kutlu olsun. Etrafınız herzaman sizi seven ve hep hatırlayan insanlarla dolsun...
19 Temmuz 2008 12:31Değerlimsin
Ne kadar güzel, ne kadar sade, ne kadar içten olmuş... En başta değerlimsin kelimesi benim için çok özeldir... Sevgiler...
19 Temmuz 2008 10:47Deniz yıldızı
Buğday tarlalarına, bir ağaca, alabildiğince uzanan denize baktımızda onları hep bir bütün olarak görüyoruz. Halbuki; bir buğday başağı olmasaydı, bir yaprak, bir damla su olmasaydı o tarlalar, ağaçlar denizler olacak mıydı? Bütün olabilmek için önce tek olabilmemiz gerekiyor. Bunu kavradığımız zaman, belki zaman kalabalıkların içinde kendimizi yalnız hissetmeyeceğiz. Yapılan herşeyin yerine ulaştığını kavrayacağız. Yazınız çok güzel olmuş...
19 Temmuz 2008 10:11İnsanları olduğu gibi kabul etmek
ergün bey dayanayıp soracağım. neden amasya resmi?
18 Temmuz 2008 20:13İnsanları olduğu gibi kabul etmek
evliliklerde bir süre sonra farkına bile varmadan değiştiğimizi görüyoruz. eğer eşler birbirini gerçekten seviyorsa, birbirine saygı duyuyorsa bu değişim kimsenin gözüne batmıyor. bu değişim karşılıklı olduğu sürece oldukça keyif verici bir şey. değişim derken kişilik değişiminden bahsetmiyorum, sadece karşımızda ki insana olan sevgimizden hoşgörümüzün genişlemesi diyebiliriz buna. gerçek şu ki insan kendisinden başka hiç kimseyi değiştiremez, değiştirdiğini düşünse bile.. yazınız çok güzel olmuş keyifle okudum.
18 Temmuz 2008 20:12Hiç güneşim oldun mu?
bence çok güzel bir yazı olmuş. kısa fakat içinde çok şey anlatıyor, önemli olanda bu sanırım.
18 Temmuz 2008 09:49