Martin Eden 'Boşluğa tırmanış'
ama okumayı isterim çok güzel anlatmışsınız merak ettim.sevgiler
22 Nisan 2008 23:10Altın yaldızlı defterim
hiç defterim olmadı. Bazen her insanda olduğu gibi kaçmak en güzel çözümmüş gibi gelir yani hiç birşey yapmamak ,düşünmemek isteriz ama o süreç dolmadan içimizde rahat etmez .Hayatın olmazsa olmazları belki de "niçin" ve "neden"ler.Umarım sorularınıza yanıtlarınız istediğiniz gibi olur da korkularınız geçer:)
18 Nisan 2008 19:31Özlediğim adam; babam
çok güzel yazmışsınız yaşadığınız çocukluk anılatrınızı ve babanıza özleminizi ben aslında bu sayfaya bana attığınız meaj üzerine geldim ama okumamı istediğiniz blogunuzu bulamadım.sevgiler
03 Nisan 2008 21:58Hırs ve sağduyu
hiç fena olmaz açıkça iktidardakiler sadece hırslarıyla bu ülkeyi bölmeye çalışıyorlar bence akıllarıyla hırslarını doğru tartmalılar.sevgiler.(yazınızda değişiklikler yapmışsınız ben de tekrar yazdım:))
02 Nisan 2008 21:32Mükemmel insanlar, tökezleyen yaşamlar, sorular
konuyla ilgili hiçbirşey bilmiyorum ama sebep her ne olursa olsun bir cana kıymak çok ama çok vahşice birşey!Ben inanıyorum ki insan kendi çocuğunun yanlışlarını,hatalarını,hastalıklarını asla göremiyor yada kabullenemiyor.Olayın bu boyuta gelebileceğini sanırım değerli hocanız Olcay hanım da düşünememiştir.Sabırlar diliyorum sevdiklerine...
27 Mart 2008 11:04Kısacık bir ara olsa...
bazen bir ara istiyorum ;yalnızca kendimi düşüneceğim,kendim için yaşayacağım,elimi kolumu sallayıp yalnız başıma dışarı çıkıp sinemaya yada ne biliyim canımın istediği herhangi bir yere gidebileceğim bir ara.Çocuklara bakacak,ilgilenecek birilerinin olmasını ,işleri onun yapmasını istediğim bir ara:)))öyle çok ki benim ara beklentim.Sanırım herkesin kendi yaşam koşullarında aralara ihtiyacı oluyor zaman zaman.Sevgilerimle
24 Mart 2008 16:02Güneşin Kızı
ben de bir anneyim ve yavrularımı kimsenin üzmesine dayanamam.şiiriniz gerçek hayatınızı anlatıyor gibi. inanaınki çok üzüldüm.umarım herşey yoluna girer.
17 Mart 2008 00:01Ağrı ve Kızılırmak
Böyle durumlarda okuyan çocuklarımızın olmasına çok üzülüyorum keşke herkes elele verse de bu kadar çocuklarımız sefalet içinde olmasalar.İstanbul'un içinde Esenyurtta görev yapmıştım ve orada da inanın ki okula montsuz ,botsuz gelen çocuklar vardı.Yüreğimden öyle çok şeyler yapmak geçiyor ki ...Sevgiyle kalın
16 Mart 2008 23:20Kaç çocuk doğurmalıyım?
önemli olan bir çocuğa iyi imkanlar verebilmek,iyi bir gelecek sunabilmek, her yönden onu sağlıklı,mutlu ve huzurlu yetiştirebilmektir.Doğurmak önemli değil önemli olan sonrası ve malesef ki hala insanlarımız bunu anlayabilmiş değiller!!!
13 Mart 2008 22:49Anılarım depreşti...
Anılarımız acı ,tatlı hatıralarıyla unutulmuyor...(Dip notunuz beni ilgilendiriyor ,çünkü okumuştum:))Tekrar paylaşımınız için teşekkürler.
13 Mart 2008 22:39