Geçen hafta bir arkadaşımla sohbet ediyorduk. Söz geldi dolaştı Zülfü Livaneli’ye. Bırak şu adamı ya, sen kendinden bahset hayatın nasıl gidiyor dedi. Hem artık’’ o şimdi bir kapitalist’’ sana yazdım..
Benim olmayan bazı acıları öyle içselleştiriyorum ki; acıyı etimde kemiğimde, beynimden uzak-yakın her hücremde hissediyorum. Gazeteci Metin Göktepe’nin öldürülmesinde aynı şeyi yaşamıştım. Aradan 14..
Karlı bir kış günü, yaşam denilen bu yola düşmüşüm. Yürümüş yürümüş de bir arpa boyu yol alamamış..