Sanki elime hiç kalem almamış gibiyim, sanki hiç kendi kendime kalmamış gibi…Çok uzun zamandır yazmadım! Şimdiyse o kadar ürkek ki parmaklarım! Nerden başlasam,nasıl anlatsam?Ne kadar garip ?Evlat ..
Bir tutam yalnızlık istiyorum! O kadar kalabalığım ve o kadar kalabalıktayım ki uzaklaşmak iyi gelecek biraz . O kadar gürültülü ki hayat artık kendi sesimi duymuyorum, sesimi du..
Dün okula gitmek için İZBAN’a binmiştim. ALAYBEY durağına geldiğimiz an büyük bir gürültü duydum sola baktığımda elinde simit tepsisi bulunan bir genç adamın düştüğünü gördüm. İnsanlar çığlık çığlı..
Hayatımın öyle bir dönemindeyim ki, ne yapacağımı bilemiyorum. Bir değişikliğe ihtiyacım var bunu hissediyorum ama bu değişikliği nasıl ve hangi alanda yapacağımı bilemiyorum. Hani sıkışmış gibi hi..
Hayatımızda o kadar çok geçmişle ve gelecekle yaşıyoruz ki” ŞİMDİ” yi unutuyoruz, önemsemiyoruz. Oysa biz şu an yaşıyoruz. Peki zamanla ne oluyor? “ŞİMDİ”miz bizim “GEÇMİŞ”imiz oluyor. Ahlanıp vahl..
Evet, farklıyız biz! Kimi zaman rengimiz, Kimi zaman düşüncemiz, Kimi zaman inancımız, Bakış açımız... Ve ben farklıyım diye senden... SEN BANA NEFES..
Fotoğrafta görmüş olduğunuz yakışıklı benim tatlı mı tatlı oğlum Toprak...Yüzü gözü görünmese de -ki bu silinmiş hali- şirin mi şirin iki oğluşumdan önce doğanı... Dün pişik kremini, hani ş..
Ne kadar zamandır yazmamışım, ne kadar çok zamandır kalemsiz kalmış ellerim ve ben yazmamışım... Şimdi eskileri okuyorum da iyi ki yazmışım diyorum. Çok özlemişim yazmayı ben kendimden nasıl böyle..
Çay kaşığının şıkırtısı, çoğu zaman basit gibi görünse de çok şey anlatır bize Ailedir çay kaşığının şıkırtısı, muhabbettir, Sevgidir, samimiyettir, İzmirdir! Hiç bilmediğin..
Anne olmak, gülümsemek olur olmaz şeylere... Bir çocuk ağlayışında burnunun direğinin sızlaması mesela... En güzel kokunun evlat kokusu olduğunu anlamak.. Önceleri dudağından dökülm..
17 Haziran 1982 Manisa doğumluyum. Türkçe öğretmeniyim. İzmir'de yaşıyorum. Yazmak yaşamak benim ..