Gittin... Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım... Öylesine acıdı ki canım;tutup koparsalar kolumu, bacağımı bu kadar acı duymazdım, Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden, Ağla..
kimsesizliğin duvarı suratı var şimdi duvarlarımda, adım başı isyan yanlızlar sokağında, uzayan geceler çaresiz yanlızlığıma, ölümüne sevdalar çok uzağımda... yaşamak için sebeb..
Dayanır mı bu yürek gidişine?Ömürümün güz yapraklarıyla savrulup bitişine, Yaşar mı, nefes alır mı bu beden?Baş edebilir mi sensizlikle.Sen onun dudaklarındayken saklısın benim enleri..
Herşeyi burada senle bırakıyorum, Sevgimi, umutlarımı, yarınlarımı...En kötüsü de yaşamak isteyip de yapamadıklarımı, Hepsini sana bırakıyorum, Belki onlara baktıkça beni hatırlarsın..
Son nefesimi sana vermiştim, o gün sana söz verdiğimde..."Ayrılmayacağız... Sonuna dek, son nefesim senin..."diye, dediğimde ihaneti nasıl bilebilirdim...? Sen söyle... Hakkım helala değil san..
Satırlarımdan geçenleri söyleyemedim yüzüne, Kalemimden geçeni koydum artık özüne, Sözlerin yalanmış kalbim paramparça, Hadi yalanlarını al git... Bizim şarkımız vardı, kendi elleriml..
Bir kalem olsam...Seni yazabilirimyim sayfalar boyunca?Üstüne noktalar koyabiliriyim?Seni anlatabilirmiyim umutsuzca?Silebilirimyim sayfalardan...Seni kalbimin en derinine yazmaya ..
Sen benden gittin sevgilim bir daha dönmeyeceksin hiç... Arkanda kırık kalpler bıraktın ayrıca bir damla gözyaşı, dönüşü olmayan yola girdin bir daha dönemeyeceksin, arkandaki bu kızı dü..
Gözyaşlarım… Gözyaşlarım öyle çok aktı ki, yağmur oluştu… Artık sana akıtacak gözyaşım kalmadı… Gözyaşlarım, yağmura devretti görevini, Artık yağmur ağlıyor benim için, aşkımız..
Sevdim mi sandın, Bak yine aldandın, Tütsülenen akşamdın, Geriye kalan kirli bir anıydın.....
3 temmuz 1995 yılında yağmurlu bir günde Mersin'de doğdum. Onun icin annem adımı Yağmur koydu. Şimdi..