Puslu havayla uyandık İstanbul’da sabah. Bu havaların insanda olumsuz duygulara sebep olduğu söylenir. Doğruluk payı da var sanırım. Kıyafetlerini seçerken, koyu renk olanlara yönlen..
Koşturmaktan zonklarken ayaklarım, nihayet kına gecesinin yapılacağı mekanın önündeydik. Araba yanaşırken, annem ve cici anne hala “Burası mı, ay dur orası mı?” şeklinde diyaloglarla dayımı çileden..
Değişiyor ve değişiyor. Her geçen gün, gördüğümüz ve duyduğumuzla. Kimi zaman yaşadıklarımız sayesinde, kimi zaman ise küçücük bir sözle yeni bir bakış açısı kazanıyor hayatımız. Yaşam..
Köyün birine dadanmış yaban domuzları. Köylü panik içinde ne yapacağını bilemiyor. Tarlada kalmamış hayır. Gece dayanıyor kör olası, bakmadan gözünün yaşına. Talan ediyor önüne geleni. Vall..
Pınar’ı istemeye ve nişan takmaya gidecek olan Fikriye ve ailesi için beklenen gün geldi. Annem Pınar’ın hoşuna gideceğini düşündüğü bohçayı büyük bir özenle kapatıp üzerine de kırmızı kurdele bağl..
İstemese de Hakkı ve karısı içerideydi. Acıkmıştı ve evini hayal ederek katlanmıştı onca yola. “Taze simit bile yemedim.” Diye geçirdi içinden. Annemin yemeklerinin hayaliyle güç bulup buraya kadar..
Üsküdar’ın en civcivli yeridir otobüs durağı. Hemen yanında, dolmuş kuyruğu bekleyen insanlar. Gelen, geçen ve dükkanlar. Kulaklığından dinlediği müziğe kaptırmıştı kendini. Gözü gelen geçende. A..
Sonbahar yüzünü göstermeye başlamıştı. Sevdiği yaz akşamlarını ve sahil sefalarını terk etmek zorunda kalışına sinirlenmişti. Eve erken dönmek fikri hiç cazip gelmese de üşümekten de nefret ederdi...
Buradayım işte. Yaşamın tam içinde. Her anın benim olduğunu bilerek. Yaşamın sadece "Şimdi" olduğun..