Gökyüzü yüreğime amade yine bu gece. Tek bir yıldız dahi yok. Kar yansıması beyazla mavi arasında yolunu şaşırmış bir renge boyanmış. Bense; “İçinde netlikleri yaşarken dışında hep bahanelere sarı..
gitiğin zaman gitmeni sevdim evreni sevdim geldiğin zaman kalmanı sevmedim korkuyordum sana alışmaktan yine de sevdim gülümsemeyi mendilimi sallarken seni götüren trenin ar..
Canın yanar bazen. Kimsesizliğin doruk noktasında en çok kendini kendinden mahrum bıraktığına yanarsın. Belki bir histeri krizi belki suskunluğun ele verir seni. Hoş görülsün duyulsun da istemezsin..
Gelmen, gelmemenden daha çok acıttı canımı. “Yaz!” demiştin bana. “Sakın yazmaktan vazgeçme!” O yazılarda senin toprağın, suyun var, sen varsın.” demiştin. “Hatta daha çok yaz!” Bir gün bu ..
Yine klavyenin başındayim Ufaklık. Yine sana yazıyorum. Yine sana kırgınım, kızgınım ve daha bir sürü gereksiz şey. vs vs lerden yol olur bir türlü kat edemediğimiz o mesafelere. Hatırlar m..
Hayat bazen farkli sürprizler sunar insana. Essiz bir gulumseyis armagan eder mesela. Sende de aynindan olussun ve mutlu ol diye. Kelebek etkisi yaratsin bu gulumseyis sarip sarmalasin etrafindaki ..
Ne garip değil mi? Biz hiç doğum günü kutlamadık. Eski yıla birlikte veda etmedik. Yeni yıla 'merhaba' demedik. Gözlerimizi birlikte açmadık bir bayram sabahında. Sahilde uzun uzun yürümedik. Günün..
Merhaba Anne, Yine sana sığındım. Öyle çok özledim ki seni… Öyle yalnızım ki… Nasıl bir boşluk bu? Yeri asla dolmayan, gün geçtikçe de büyüyen. Senle konuşmaya ihtiyacım var. Saçımı okşama..
Bir matematiği var mı yaşamın ya da ilişkilerin? Bir dostum; “Hayatin anlamı, senin ona yüklediğin anlamdır. Ötesi yoktur.”dedi. Biz neye göre ona anlamlar yüklüyoruz peki? Bir blog..
Yine sen... Hep sen… Her zaman her yerde her an sen… Gözlerimde bitmek bilmeyen hayaller, kulaklarımda ‘mesaj veren’ melodiler… Gurbet kuşları gibiyim. Kanatlarımı çırptıkça daha da..
Bazen kelimeler içinize sığmaz olur ve taşar. İşte o zamanları yaşadığım şu günlerde yazdıklarımı..