Ne zaman duygular başlar, ne zaman düşünce ? Elbette her zaman önce duygular vardır. Aslında belki de onlara “duygular” demek bile doğru değildir. Aslında başlangıçta “Duyular” vardır. Ç..
İnsanın at oynatma yeri bizzat toplumun içidir. Hiçbir insan tek başına yaşayamaz; kendi gibi insanları bulup onlarla bir arada yaşamaya çabalar. Ama bir arada yaşamanın kaydı kuydu vardır..
Hayatta bir yol tuttururuz, gideriz. Kimi hiç sormaz, ben nereye gidiyorum, sonunda nereye varacağım? Varacağım yer iyi midir, kötü müdür? Diye. Sadece yol alır. Çünkü onun için gidilecek başka yol..
Ve bir gün gelecek “Hayata Atılacaksınız.” Ne demek bu? Artık eğitiminiz bitmiş; o kadar uğraşma, didinme ve bir iş bulmuşsunuz… Para kazanmaya başlamışsınız… O günler çok çabuk geçer..
Bazen kendimizi çok sıkıntılı hissederiz. Arada sırada , “Aman..öff…” leri kapıp koyveririz. Çevremizde olan herkes yüzümüze acaip acaip bakarlar. Kimi de içinden “Yahu, bu adamın derdi ne?” diye s..
Dünyada yalnız değiliz. Önce, aile gibi, arkadaşlar gibi küçük küçük topluluklar içinde yaşarız .. Sonra okul, mahalle, askerlik gibi nice toplulukların içine girer çıkarız ve orada nice eş, dost,..
İnsanda “Yaratıcılık”tan söz ettin mi; bazılarından hemen itiraz gelir , “Tövbe tövbe alemde bir tek Yaratıcı vardır ; ondan gerisi yalandır” diye. Bu söze Amenna denir, de yine dünyada yaratıl..
“Ufkun Genişlemesi “ mümkün müdür? Veya ufuk genişler mi? Hele bir düşünelim. Arapça olan “Ufuk” sözcüğünün (Çoğulu : Afak … Örnek : “ Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar/ Benim ..
Evrene ve Dünya’ya dikkatli olarak bakılacak olursa bütün bu kurgular arasında ince dengelerin olduğunu ve bu dünyaların birbiriyle uyumlu bir biçimde, birbirine çarpmaksızın, değmeksizin, milyo..
Doğdun ve dünyada ala-yu vala ile karşılandın… Bir sevinçler, bir mutluluklar… Annenin babanın göz bebeği oldun. Seni el üstünde tuttular. Ve gün olup sokağa çıktın. Artık bir şeyler, ve hatta herş..
Mesleğim eğitimcilik… Şimdi artık emekli bir vatandaşım… biraz şairlik, biraz hayalcilik, biraz s..