"En büyük acılar dilsizdir." derler ya hani; yalan... Oysa en güzel bir anne tarif eder evladına duyduğu hasreti.. 112.. Acil sağlık hizmetleri.. Ya da halk dilinde ..
Seni sevmekten vazgeçmeyen birileri varsa eğer korkma incinmekten.. Bırak sıyrıklar olsun dizlerinde; öper ve geçer.. Ne kadar acın olursa olsun, bazen bir sevdiğinin gülümsemesiyle..
Değersiz hissetmeli belki de bazen insan... Hissetmeli ki anlamalı şu koskoca dünyada bir toz tanesi olduğunu... Muhtaç olduğunu, yalnız Rabbine sığınabileceğini... O değil ..
Yaza yaza bir hal olduk ta, bu işe bir çare bulamadık... Biliyoruz ki her hasta, her hasta yakını hassas ve streslidir. Ama şiddet artık aldı başını gidiyor, kimse de "dur" demiyor. ..
Bir kavganın ortasında soluk soluğa... Kan ter içinde yapayalnız... Bir ucunda sen, öbür ucunda diğer sen... Beynin uğulduyor, her hücreden ayrı bir ses yükseliyor kafanın i..
Artık şiddetin önüne geçemez, hayatın her alanında şiddetle boğuşur olduk. Aslında söylenecek tek kelime kalmadı, gücümüz azaldı, kelimeler anlamını yitirdi. Evet karamsarım... ..
Aslında tüm kelimelerin anlamını yitirdiği bir gündeyiz... Başımız sağolsun; ADALET ÖLDÜ!!!! Yazmaya, konuşmaya korkar olduk, bari düşünme yeteneğimizi kaybetmeyelim... ..
Kendimi tanıyamaz oldum. Korkusuz biri diye bilirdim kendimi önceden. Şimdi de paranoyak derece de korkak ve huzursuz biri olup çıktım. Gece çökünce huzursuzluğum daha da artıyor. yalnızlık..
Birikti, katran oldu içimde... Atamıyorum hiçbirini dışarıya. Yoruldum, çok yoruldum... "Şerefsiz" kelimesi o kadar kullanılır oldu ki... "Neredyim ben?" diye sormak..
Görüşmek istemediğin biri var, ondan nefret ediyorsun ama konuşmak zorundasın... Bu nasıl bir işkencedir? Onunla her konuştuğunda kendine olan saygın gidiyor. Kendin de dahil orada ..
1992 yılında Giresun'da doğdum. İlk ve orta öğrenimimi Giresun'da tamamladım. Sağlık meslek lises..