Birini düşün; Aynı kitapları okuduğun, aynı satırları çizdiğin, Beraber ağlayıp beraber güldüğün, Derdini paylaşıp en mahrem sırlarını döktüğün, Dost dediğin, ..
Kelime haznem geniş sanırdım. İçimden geçenlerin hepsini tamamına yakın anlatabilirim sanırdım.. Sonra okudum.. Farkettim ki benim kelimelerim okyanusta bir damla.. Ne kadar..
Ne yapıyorum ben? Neden beceremiyorum ortasını? Ya çok seviyorum, ya da hiç.. Bu da benim zaafım biliyorum. Ama çok yoruluyorum. Hayatıma giren kim olursa ol..
Ah bu ben! Ah bu ben de pek masum değilmişim. Bencillik etmişim. Sadece kendi yaşadığımı görmüş gözüm, O sinirle seni ezmiş geçmişim. Bugün farkettim. ..
Bulabilseydim eğer şeffaf bir kağıda yazardım bu cümleleri. Bendeki rengin şeffaf senin. Ne kadar yazarsam yazayım bitmiyor cümlelerim. Çünkü ne kadar seversem seveyim yetmeyeckmiş gibi his..
Ben herşeyi sende öğrendim. Çünkü hissetmeden öğrenemez insan. İyiyi de, kötüyü de dibine kadar hissettim sende. Gözüm kapalı güvendim her zaman, Tüm vücuduma yayıldı bazen ..
Durup düşünüyorum ve diyorum ki kendi kendime "neden böyle düşündüm şimdi?" Bana kalırsa bana kal.. Ama olmuyor öyle.. Biliyorum hep korkuyoruz ama korktuğumuz kadar da kötü..
Herşeyi sindire sindire yaşıyorum. Ve bu ara hiçbir şeyi aceleye getirmiyorum. Kırgınlığımı dahi içimde ufak parçalara böle böle yaşıyorum. Bir sesi sindire sindire dinliyorum. Belk..
Bir dileğim var; Bütün çocuklar mutlu olsun.. Bir dileğim var; Bütün hastalar iyileşsin.. Mümkün mü? Tabiki değil.. Peki en azından ulaşabildiklerimi..
Haklıydın... "İnsanları bu kadar sevme" derken belki de.. Ama sen değil miydin "hala umut var" diyen? Bak işte sen de benim gibisin.. İki kişi var içinde; biri çok güç..
1992 yılında Giresun'da doğdum. İlk ve orta öğrenimimi Giresun'da tamamladım. Sağlık meslek lises..
