İnsan, yaşı ilerledikçe daha iyi anlıyor duygulara gem vurulamayacağını. Nereye kaçarsanız kaçın, dünyanın neresine giderseniz gidin, onlar hep sizinle birlikte geliyor. Kendinden kaçamıyor insan...
Siz şuna Emperyalizm’in Hodri Meydanı desenize… Mahvettiniz ülkeyi, Orta Doğu’yu mahvettiğiniz gibi. Yok olmadı bu gelsin, yok bu olmadı şu gitsin… Yapboz tahtasına çevirdiler de, bunu göre..
Yeşille mavinin buluştuğu yer derler ya, işte öyle bir yer burası. Hiç gittiniz mi Yalova’ya? Ben son bir kaç senedir üst üste gidiyorum. Her gittiğimde de başka bir köyünü keşfediyorum. Çınarcık’..
“Biz AKP'siz dine, MHP'siz vatana, CHP'siz Atatürk’e, BDP'siz Kürd'e, SP'siz özgürlüğe… vs sahip çıkmasını biliriz, çünkü biz Halkız, Türkiye’liyiz!” Ne kadar anlamlı bir söz, tabi anlayana... ..
Hiç aile içi şiddete şahit oldunuz mu? Ne kötüdür o kavgalar, bağırışmalar, çığlıklar, karşılıklı hakaretler, bu faciaya şahitlik eden çocuklar…Birçoğumuzun tanık olduğu aile içi şiddetten bahsedi..
Kartpostallardan fırlamış gibi, tertemiz sokaklarıyla, kralllığa özgü evleriyle, kibar insanlarıyla ve günlük hayattaki düzeniyle bir kez daha beni kendine hayran bırakan ülke. Ah birde ezan sesi d..
700 sayfalık muhteşem bir Belgesel Roman, hemen hemen kafamdaki bütün Ermeni meselesinin sorularını cevapladı… *** Biz ailece Ermeniler’le hep içiçe olduk. Küçüktüm, annemin calıştı..
Hayal dünyamızda yaşadıklarımız çoğu zaman kendimizi ilgilendirir. Başkalarına anlatmaya kalkıştı..