Televizyonlardaki izdivaç programlarından şikayetçiyim. Hepsine gıcık oluyorum sebebi sayelerinde evde kalmış kız muammelesi görmeye başladık da ondan. Yaz geldi herkes bir tuhaflaştı evlenen evle..
Aşklarım var benim denizler gibi ve de denizlerim var benim aşklarım gibi...Hangi denizde bıraktıysam kendimi o denizin derinlerine karıştım hangi aşkta bıraktıysam kendimi o aşkın içerisinde sıkıştım..
"Oysa ayrılıklarda aşka dair ve ayrılanlar hala sevgili". İşte bu sözler bir nebze olsun yumuşatıyor ayrılığın insana verdiği o göktaşı hissini. Belki bitmeyen şeyler vardır diyorsunuz içinizden. Nede..
Sonu olmayan bir saplantı belki de bu, bir bağımlılık, kendi kendini yok ediş. Dayanılması güç sözler işitiyor kulaklarımız bazen. Hakkediyorlar mı? Bilemiyoruz. Nasıl birden biri değişiyor her ..
Aşk biter mi? Bitmez olur mu hiç, hele bir kim olduğunuzu hatırlayın bakın nasılda bitiveriyor aşk. Gözlerinizdeki baygın bakışlar, kalbinizdeki heyecanlı atışlar, bedeninizde yanan volkan bir anda..
Gerçekten sevmeyi biliyor muyuz yoksa sevmek bize öğretilmiş bir oyun mu? Uzun zamandır aklımda bir soru, birilerini sevmekle mi başlar hayat yoksa birileri sizi sevince mi? Yani aşk iki kişilik ..
Sadece yazmayı seviyorum hepsi bu. ..