El yapımı, temiz dövülmüş, çapaksız çeperlerde birikti acı senden sonra. Sonrasını bilmek değil de, yaşamak öyle ağır ve anısını öyle hızlı siliyor ki sana dair olanın; eskime diye o zamanlar, içi..
İnsan da acının belleği yoktur. Gidene kadar geldiği biçimiyle yüzleşmek ve yeniden gelene kadar da gittiğini unutmak asıl olan algılayışımızdır. Oysa bizde mutluluktan daha çok biriken ruhumuzun yüzl..
Bazen öyle uzun bir zaman bekleriz ki bir gülüşle , bir sözle ve belki de bir merhabayla gelecek olanı, kilitler altında tuttuğumuz gizin, acıyan yerlerimizin eczasının, fesleğen kokulu bir geceni..
Milliyet Blog
