“Anne dedi çocuk.”Kim bilir kaç defa tekrarlandı bu kelime. Kaç defa rüyalarından uyandı sarsıntıyla. Tınısı sarhoş ederdi bu sesin. O, bu sarhoşlukla kaç defa debelendi; kaç defa dirildi , yıkıl..
Kimim ben İbrahim…Bu topraklar neden kabullenmiyor bedenimi. Sınırlarını çektikleri haritalarda Neden bir yerim yok benim? Oysa benim de elim insanca… Ve incitecek yanlarımı kırdır..
Tarihin başlangıcından beri kadın, soluksuz bir anlatımın ifadesi olmuştur. Nicedir insanoğlu, kadın üzerine türlü söyleşilerde bulunmuş; kadına türlü yaptırımlara kalkışmıştır. Kimi kez kadın, göz..
“ Bu gece kime içmeli dersin heyhatgeceyi bırakalım, kendimize içelim, kendimizi yok edişimize”Zamanların dar gölgesine takılmışızAkşam nasılsa gelecek günün ardından İşlerim..
Yılmaz Güney, arkadaşlarına seslendiği yazıda yazısını şu cümle ile bitiriyor:“yaşasın devrim.” Bu devrim sözcüğünü o kadar çok kirleten insanlar var ki, şuan onları anmak, bu satırlara..
Demek gidiyorsun efendimYarı kurak bırakacaksın beni “ Kurakçıl bir bitki”Yukarıya sürülen anahtarınGıcırtısı kalacağımAğız tabanında çıkan Bir çeşit küçük bir ur
Ve bir an öldü ömrümden İndirecekken göğsümden sevmesiniSusmasını bilmedi yürekLimitsiz tutuşsun istedimMekan kurup durduğum yüzünDokunduğu yeri Korkusuyla incitip ..
Posta Gazetesi Ankara Temsilcisi Hakan Çelik’e ait olduğu ileri sürülen “Bir Türk Olarak Kürt’lere soruyorum adlı yazısında, ırkçı söylemleri bulmamak yazının içeriğini yadsıma olur. Yazının içeriğin..
Benim herşeyimsin dediğinde ilkin sevindim. Gözlerinin koyuluğundan yansıyan ışık daha da perçinlemişti sevincimi. Daha ne olsun, bir adam bulmuştum -onun herşeyi olduğumu iddia eden bir adam- O..
Yokuş yukarı çıkıyor göz yaşlarım İnse belki hüviyetime sığınacağım Manasız gülüşleriyle çingenelerin Artlarına taktıkları geleceklerden kalıp Ben lele İnsanların ağıt der..