Bir dizi için yazı yazacağımı hiç düşünmemiştim ta ki Lost’u izleyene kadar. Tam üç sezonluk heyecan ve bilinmeze sürüklenmiş milyonlarca seyirci. Neydi Lost, normal bir uçak kazası, tabi bizim bild..
Dakikalar sayar olduk hayat denen bu oyunda , bazen yüz ustu durduk, bazende dimdik ayakta durmamıza sebebıyet verdi , ilk başlarda mutluyduk .Bazen bir oyuncaktık hayatın elinde , bazende hüz..
Sabahın yorgun mevsiminden uzakta Yalancı bir gülümsemenin tam ortasında başladımCümle gibi yaşamaya.Satır başları kırdı umudumu her virgülden sonra ümitlensem deFarklı bir çağ düşleyi..
Yağmurun delicesine yağdığı bir gün. Sokakta kimsecikler yok. Yağmur hızını kaybetmiş. Soluksuz bir biçimde güneş şekillendiriyor insanları. Etrafta yağmurun izleri, sanki her şeyi sere serpe anlatıy..
Ömrümün on iki yılı tenha bir sokağı olan dört katlı evde geçti. Çoğu yalnızlığımı pencere kenarında bos sokağı izleyerek paylaştım. Hüzün ve mutluluk her zaman benimle arkadaş gibiydi. Pencere kenarı..
Bir çocuk için küçücük bir dünya... Aslında dünya önümde de olsa benim küçük bir dünyam var zaten ellerimde .Hayata kaygılarla başladım. İlk gördüğüm umutsuzca akan göz yaslarıydı. Bir şey isterke..
Sonlardan bir gün, saf bir antipatinin oluşturduğu zaman kaybında sessiz ama gürültülü bir kırk beş dakika yasadım. Gözükmeyen köşemde hayatları hızlı hızlı izlemeye karar verdim. Bu kırk beş dakikal..
Yıllar geçti özlemlerin üstünden, defalarca açılan beyaz sayfaların üstüne durmadan yenileri eklendi ve her seferinde bir hoşçakal bağlandı sözcüklere, şimdi her biri çok uzaklarda, son baharlar gi..
Şimdilerde yaşamsal boşluğumdan yeni uyandım. Zifiri bir haldi bendeki; kuytu bir köşede kara kalemle çizilmiş bir resmi andırıyordum. Korkulu bir rüyaydı sanki... Bir an hiç bitmeyecek sandım. Pek..
Günün yarım anlarından bir tanesi;gitmek en zor olanı, susmak en gevezesi…Bazen yaşamak istesen de olmuyor, beceremiyorsun, üstlenemiyorsun rolleri. Kayıp gidiyorsun yıldızlar gibi…..