Eski öyküler, yeni bir sayfa

Haberi en başta vereyim. Galiba yaşamımda yeni bir sayfa açılıyor.

“2000+X” bir kitaba dönüştü. Kitap, bu yıl otuz beşinci yaşını kutlamaya hazırlanan ve 12-20 Kasım 2016 tarihleri arasında yapılacak olan İstanbul Kitap Fuarı‘nda, Kanguru Yayınları kitapları arasında yer alacak.

Açılmakta olduğunu sandığım bu sayfa, belki de hiç açılamadan kapanacak.

Yaşam belirsizlikle, sürprizlerle doludur. Sürpriz sözcüğü ilk anda kulağa hoş gelse de, çoğu kez hiç de iyi sonuçlar getirmez. Açılan yeni sayfaların kaçı gerçekten isteneni, herkes için iyi olanı getirmiştir?

Ama korkarak, hep kaçarak yaşanmaz. Gerektiği anda, atılması gereken adım mutlaka atılmalıdır. Yoksa tüm bir yaşam boşa geçmiş sayılabilir.

Yaşamımın açılıp açılmayacağı belirsiz olan bu sayfası aslında elli yıldan fazla bir süre önce, ilkokula başlayıp yazmayı ve okumayı öğrendiğim zaman başlamıştı.

Eski bir öyküyle, devrilen bir trenle. (2)

Sonra ufak tefek gelişmeler oldu ama yazmanın yaşamımda çok da ağırlıklı bir yeri olamadı. Öncelik veremediğim, yeterince okuyamadığım, yeterince yazamadığım için. Belki de en çok yazılanları yayımlatmanın güçlüğünden, yazarken kazanılan özgürlüğün yayımlanınca korkunç bir esarete dönüşmesinden korktuğum için.

Ama yazılmayan düşünce, yayımlanmayan kitap silinmeye mahkumdur.

Yazılmaya değer düşüncelerim var mıydı? Düşüncelerim bilgiden mi duygudan mı, benden mi tüm insanlıktan mı besleniyordu? Kimin için yazmalıydım, kendim için mi, dostlarım için mi, düşmanlarım için mi, sevdiklerimi korumak için mi, nefret ettiklerime derslerini vermek için mi?

Elli yıldan fazla bir süre önce, ilkokula başlayıp yazmayı ve okumayı öğrendiğim zaman yazdığım ilk öykü, uzun sürecek bir soruymuş.

Eski bir öykü, yeni bir sayfaya gidecek yolları açabilir mi?

Bu sorunun yanıtını bulabilmek için, önce başka sorularla yüzleşmek, yaşamın karmaşık sularında yüzmek, özel yollar bulmak gerekiyor.

Sonra eski bir öyküden kalan izler, yeni bir yazı yumağı olarak doğuyor. İki binli yıllara yaklaşırken geçmişle gelecek arasında bir köprü oluyor.

Bu köprüyle ilişkimin öyküsü "2000+X'i Nasıl Yazdım?" (3)

Bu köprünün kendisiyse, "2000+X: Uzun Bir Arayışın Kısa Öyküsü". (4)

Galiba yaşamımda yeni bir sayfa açılıyor.

Belki de hiç açılamadan kapanacak. Ama bu sayfada, ulaşabildiğim tüm değerleri buluşturarak bir umut resmi çizmeye çalıştım. Daha doğrusu, büyük uğraşlar ve acılarla çizilmiş ışıklı izleri anlamaya ve toplamaya çabaladım.

Çabaladım. Önemli olan bu. Yeni bir sayfa açılabiliyorsa, ardından başka yeni sayfalar da gelebilir.

“Düşünüyorum, o halde yazıyorum. Yazıyorum, o halde varım.“ (5)

Peki yaşıyor muyum? Tüm ayrıntılar belleğimdeyken mi yaşarım, her şeyi unutacak kadar kendimi yaşama kaptırdığımda mı? Yazıp her saniyeyi saklayarak mı, konuşup zamanın uçuculuğuna bırakarak mı?

Okumayı ve yazmayı öğrenince yaşamak nedir? Okumak mı, yazmak mı, yoksa yalnızca ve yalnızca yaşamak mı?

1. 35. Uluslararası İstanbul Kitap Fuarı, 12 – 20 Kasım 2016, http://tuyap.com.tr/fuarlar/35-uluslararasi-istanbul-kita-fuari#fuar-profili

2. Mehmet Arat, Eski Öyküler ve Elli Yıllık Bir Öykü: Devrilen Tren , http://eskioykuler.blogspot.com.tr/2014/09/eski-oykuler-ve-elli-yllk-bir-oyku.html

3. Mehmet Arat, Yeni Bir Sayfa: 2000+X (2000+X'i Nasıl Yazdım?), http://eskioykuler.blogspot.com.tr/2016/11/yeni-bir-sayfa-2000x.html

4. Mehmet Arat, 2000+X "Uzun Bir Arayışın Kısa Öyküsü", http://2000-x.blogspot.com.tr/2016/11/2000x-uzun-bir-araysn-ksa-oykusu.html

5. Mehmet Arat, Bedava Kitapların Değeri: İnsanlık Bedava, http://www.sanatlog.com/manset/bedava-kitaplarin-degeri-insanlik-bedava/