Şabanözü Organize Sanayi Bölgesi ve Kuruluş Gerçekleri

Aslında bu yazıyı 2011 yılının Ocak ayında TRT-Haber’de ilçemizi tanıtım programı sonrası yazmaya karar vermiştim, bugüne dek geldi.

Peki, o gün TRT ekranlarında ne anlatıldı?

O gün, ilçemiz Belediye Başkanı Ali Çapçı bazı genel konularla birlikte, Şabanözü Organize Sanayi Bölgesi’nin kuruluşunu ve bugününü anlattı. Başkan Çapçı, hemen aynı doğrultudaki görüşlerini bir de  BelediyeDeniz.com (*) portalında dile getirince, konuya müdahil olmaya karar verdim. Çünkü Başkan Çapçı’nın hafızası, kendilerinden önceki yapılanları anımsamıyor, bir bakıma yok sayıyordu!

OSB’nin bugününün doğruluğunu ancak ilçede yaşayan değerli hemşehrilerim bilir, ama geçmişini en iyi bilenlerden birisi de benim. Çünkü 1989-1994 1. Ahmet Alpay (belediye başkanlığı) döneminin meclis üyesiydim. Dolayısıyla alınan kararlarda, önergelerde imzam ve sorumluluklarım oldu. Bu nedenle de konu hakkındaki görüşlerimi, hem kamuoyuyla hem de siz hemşehrilerimle paylaşmak istedim.

Başkan Çapçı için Şabanözü’de herşey 1999 yılında başlıyor. Ondan evvel neler olduğundan, neler yapıldığından haberi yok! Belki de öyle bilinmesini istiyor.  Bir de 1999 yılı ilçe nüfusunu BelediyeDeniz.com söyleşisinde, şayet dizgide yanlış olmadıysa, 2200 demiş. 1993 te ayrıldım ilçemizden, o zaman yanılmıyorsam 3010 idi. Ya yayında hata var ya da başkan yanlış biliyor.

1989 Yılında seçildiğimizde bir ilkeyi benimsedi o günkü belediye meclisinin tümü: “Şabanözü sıkışıp kaldığı (coğrafi) çanağı aşmalı”.

Müsellim Tepesi, Sarımsakçının Tepe, Evliya ve Mülayım Tepeleri arasına sıkışıp kalan ilçemizi hem geliştirip hem de genişletmek, söz ettiğim çanağı aşmak gerekiyordu. Bunun için de başkent Ankara’ya 80 Km uzaklıktaki ilçemizin kalkındırılması için çabalar harcamak gerekiyordu. İlk önce bir sanayi alanı oluşturulması fikri çıktı ortaya. Dönemin Belediye Başkanı Ahmet Alpay, Şabanözü Belediye Meclisi’nin25.01.1990 tarihli (7 No.lu karar)oturumunda  gündeme sunduğu teklifinde : (aynen karar defterinden aktarıyorum) “… Ülkemiz genelinde sanayi alanında son yıllarda büyük yatırımlar yapılarak sanayileşmeye doğru gidildiği, gerek basında ve gerekse Tv.den devamlı duymaktayız. Daha da önemlisi ülke çapındaki bu sanayileşme ilçemizde un fabrikası ve ayakkabı fabrikası yapımıyla da kendini göstermektedir. Ancak, ilçemiz imar planı sınırları içerisinde sanayi bölgesi olarak ayrılan sahanın çok küçük olduğu, sanayi tesislerine belediyemizce 3194 sayılı yasaya göre ruhsat verilmesi hemen hemen imkansız olduğu, bu durumda ilçemizin kalkınması ve iş istihdamı olumsuz yönde etkilenerek ilçe halkını dış göçe zorladığı, yukarıda bahsedilen nedenlerle ve en önemlisi, ilçemizin kalkınmada öncelikli yörelerden olması dolayısıyla, ilçemizde kurulacak sanayi tesislerinin  devletten teşvik primi alacağı dikkate alınarak, sanayi yatırımcılarını belediyemizce teşvik etmek amacıyla ilçemiz imar planına, 3194 sayılı İmar Kanunu doğrultusunda ilave olarak yeteri kadar bir sanayi alanı ayrılmasını ve ilave imar planı yapılması için Belediye Meclisi’nce gerekli kararın alınmasını talep edildiği görüldü” demişti.

“Meclisimizce bu konuda yapılan görüşmede, Belediye Başkanı’nın teklifi uygun görülerek, ilçemizin kalkınması için, kalkınmada öncelikli yörelerden olması dolayısıyla, kurulacak sanayi tesislerinin devletten teşvik pirimli yerlerden olması…3194 sayılı İmar planı hükümleri gereğince, imar planına bitişik olan Yeni Mahalle Ören Caddesini takiben, Ören Yolu’ndan Ören Deresi’ne… buradan tapulama sınırını takiben Karaören Deresi’ne… derenin imar planıyla birleştiği alanın sanayi alanı olarak ilave imar planı içerisine alınmasına… Fen Memurluğu’na havalesine ittifakla karar verildi.”

*Evlenen çiftlere ağaç dikme zorunluluğu

Konuyla sonradan ilişkilendireceğim şu önergeyi sundum meclise (08.02.1990 Tarihli Meclis Karar Defteri’nden): “…Belediye Meclis Üyesi H.Hüseyin Dulun… ilçemizin dört bir yanının kıraç ve dikili ağaç adedinin parmakla sayılacak kadar az olduğu, yazları bağ-bahçe ile güzelleşen ilçemiz sonbahar geldiğinde birden iç karartan bir görüntü ile yeşillikten yoksun, çıplak bir hal aldığı…ilçemizde belediyece bir ağaç fidanlığı oluşturulması, daha sonra da bu fidanlığa, belediyeye nikah için gelen her çifte birer ağaç dikme zorunluluğu getirilmesinin talep edildiği…”

“Meclisimizce bu konuda yapılan görüşmede, Belediye Meclis Üyesi H.Hüseyin Dulun’un teklifi uygun görülerek, Yeni Mahalle Müsellim Tepesi Mevkii’nin, Karayolları arkasında kalan belediyeye ait meranın, Belediye Fidanlığı olarak çevrilerek… nikah için gelen her çifte bu fidanlığa birer ağaç diktirilmesine karar verildi.”

Bu arada aynı Belediye Meclisi, bir başka önemli karar daha aldı; 25.04.1991 tarih ve 10 no.lu kararda, 27.03.1991 gün ve 67 sayılı Encümen Kararı’nın uygulanarak Şehir Plancısı Yıldız Okçuoğlu’na ihale ile yaptırılan imar planını onayladı. Planla, ilçemizin Ören-Eleşardı ve Çimenözü mevkilerinin 3194’ün 8. Maddesine göre onaylandığı, iktidar ve muhalefetin oybirliği ile karara bağlanıyordu. Ama gerekçe önemliydi. Bugün başkalarınca sahiplenilerek övünülen uygulamalar , o zamandan karara bağlanmış; ilçede göçü önleyeceği, gelir düzeyinin artırılacağı öngörülmüştür.

Yani, tam 23 yıl önce!

Yukarıda söz ettiğim meclisin evlenen her çifte birer ağaç dikme zorunluluğu kararı basının ilgisini çekmişti. Özellikle Hürriyet’te yayınlanmasının arkasından TRT televizyonundan Mehpare Çelik bir sabah programına Belediye Başkanı Ahmet Alpay’ı konuk ederek, ağaç dikme kararıyla ne amaçladıklarını sordu. Alpay’da kendisine tanınan fırsatı ve süreyi çok iyi kullanarak, kararı sanayi bölgesine bağladı. Ülkemizde sanayicilere seslenerek bir sanayi bölgesi kurduğumuzu, buraya yatırımcıları beklediğimizi, devlet teşviklerinin  olduğunu anlattı. Ağaç dikme alanının da şehir merkezi ile sanayi alanı arasında bir tampon bölge olacağını ve oksijen üreteceğinin altını çizdi. Bu televizyon programı da, sanayi alanına… dolayısıyla arsalara(o zaman tarlaydı) ilgiyi artırmıştı.

Şabanözü Belediye Meclisi olağanüstü toplanarak 09.01.1992 gün ve 2 sayılı kararı aldı. Bu kararda da, Sanayi Alanı’nda 18. Madde uygulama yapılabilmesi için Belediye Encümeni’ne oybirliğiyle tam yetki verildi.

Meclis 08.04.1992 tarihinde de olağanüstü toplandı. Aynı günkü 12 sayılı karardan, “Belediye Başkanı Ahmet Alpay, İlave İmar Planı ile ilgili gerekçesini okuyarak, belediyenin 1990-91 yıllarında yapmış olduğu çalışmalar sonucunda 25.04.1991 gün ve 10 Sayılı karar ile işlerlik kazanan İmar Planı’nın tamamının sanayiye ayrılmış olduğunu... İlçemizde kalkınmanın sağlanması, göçün önlenmesi amaçlanarak hazırlatılan bu imar planının amacına uygun olarak kullanılabilmesi ve yatırımcıyı ilçemize çekebilmek için bu alanda ekli planda işaretli yerlerde 18. Madde uygulanmasını(parselasyon) gerekli görüldüğü… bu nedenle yukarıda izah edilen işin 5 yıllık imar programının 1992 yılına ek olarak alınmasının ihtiyaç haline geldiği ve yılı içinde yapılması gerektiğini belirtti.”

Görüşme sonunda: “01.05.1992 tarihinde başlayıp 31.12.1992 tarihinde bitecek olan ilave imar programı 1nci 5 yıllık  imar programının 1992 yılına ilave olarak alınan 18. Madde uygulaması oybirliği ile kabul edildi.”

O dönemde Sanayi Bölgesi olarak belirlediğimiz alanın adını çok tartışmamıza rağmen bir türlü Organize Sanayi Bölgesi olarak belirleyemedik. Koşulların uymadığını bildiğim, ama detaylarını anımsayamadığım bu sorun sonradan giderilmiş ve bugünkü hali olan Organize Sanayi Bölgesi olarak düzenlenmiştir. Ancak, arşivimden çıkan bir valilik yazısı fotokopisi, ilçemize adeta her türlü yatırımı engelleyecek nitelikte olduğunu ortaya koymaktadır. . 25.01.1991 tarih ve 9.B.1/75 sayılı bu Çankırı Valiliği yazısında Vali Yardımcısı Nevzat Ünsal imzasıyla şöyle diyor: 16 Ekim 1989 gün ve 20314 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 13 Ekim 1989 gün ve 89/146622 sayılı ‘1990 Yılı Programının uygulanması, koordinasyonu ve izlenmesine dair” Bakanlar Kurulu kararı eki olan 1990 yılı programının YERLEŞME ŞEHİRLEŞME bölümünün, tedbirler kısmının 19. Maddesinde: “Organize Sanayi Bölgesi bulunan illerde, yeni sanayi yatırımlarının imkanlar ölçüsünde bu bölgelerde gerçekleşmesi sağlanacaktır “  hükmüne yer verildiği halde, ilgili bakanlıkların onayı alınmadan Organize Sanayi Bölgesi dışında bazı sanayi kuruluşlarına yer verildiği bakanlığımıza ihbar edilmiştir. İlimizde kurulmakta olan Korgun Organize Sanayi Bölgesinin amacına uygun bir şekilde faaliyete geçmesinin sağlanabilmesi için belediyeniz sınırlarında kurulacak sanayi yatırımlarının imkanlar ölçüsünde Organize sanayi bölgesinde gerçekleştirilmesini ayrıca ilçenizde organize sanayi bölgesi dışında kurulması mecburiyeti olan sanayi kuruluşları hakkındaki bilgiler /kuruluş adı, ön izin tairihi, ruhsat tarihi v.b. ile izin veriliş gerekçesinin Valiliğimize bildirilmesini rica ederim. Nevzat Ünsal –Vali Yardımcısı

Görüldüğü gibi 1. Ahmet Alpay döneminde sadece genel güçlüklerle değil, bürokratik engellemelerle de boğuşulmuş. Öyle ‘pat’ diye Sanayi Bölgesi ya da Organize Sanayi Bölgesi kurmak, oluşturmak mümkün değil. Üstelik valilik yazısında ‘size yatırımcı gelse bile Korgun OSB’ne yönlendirmelisiniz’ anlamında önemli bir uyarı da var. Ama o günkü belediye meclisi, iktidarı-muhalefeti birlik olup, tüm kararlarını ‘oybirliği’ ile alarak bu işin peşini bırakmadı ve bugünün Organize Sanayi Bölgesi’nin temellerini attı.

Şabanözülünün bu ayrıntıları mutlaka bilmesi gerekiyor ki; geçmişte neler olmuş, şimdi neler olmuş ayırt edebilsin halkımız.

*İşsizi olmayan Şabanözü

Başkan Ali Çapçı, sözünü ettiğim her iki söyleşisinde de Şabanözü’nün işsizinin olmadığını, iş arayanların Türkiye’nin her yerinden başvurabileceğini belirtiyor. Şabanözü OSB’nin 46 ülkeye ihracat yaptığını söylüyor. Günümüz futbolunun en önemli markalarında “Messi ve Arjantin Milli Takımını Şabanözü giydiriyor” diyor, başkan. Bu durum, hepimizin gurur duyacağı bir tablodur. Kendisinin söylemeye dilinin varmadığı bir anmayı, bir teşekkürü çok görse de; tek çivisinde bile emeği olan herkese, her kuruma şahsım adına teşekkür ederim.

NOT: Bu yazıma konu olan meclis kararlarında benim dışımda: Belediye başkanı Ahmet Alpay,  Belediye Meclis üyeleri; Fahrettin Kalaycıoğlu, Ali Bağcı, Mehmet Uğur, Muhittin Kırmacı, Ekrem Hacıbayramoğlu, Zeki Uzel, Selçuk Hancı, Hüseyin Kurt, Hüseyin Güneri, Mustafa Çevik ve A.Kadir Arslan’ın imzaları vardır.

(*) http://www.belediyedeniz.com/kutuphane/makale/3904/messi-ve-arjantin-milli-takimi-ni-sabanozu-giydiriyor