''Yağmur zamanı''

Yağmur zamanıydı İzmir’de. Yağmur zamanı’’Yağmur Zamanı’’ geçti İzmir’den.

Aslında sıradan, olağan bir Pazar günüydü planlanan. Oğlumun, ilk sezonun son maçının heyecanını saymazsak eğer. Bir de ben değildim, gecenin uzunca bir süresini acillerde geçirip de serumları yiyen! ‘Toplanalım’’ sözünü duyup da yollara dökülen.

Alınan bir mesajla, tüm planlar, hastalık, tansiyon falan göz ardı edildi.

Yollar uzak, yollar yakın. Yollar uzak, gönüller yakın. Yollar uzak olsa da gönüller yakın olunca, yollar da olur yakın.

Yağmur damlaları doludizgin, dingin denizin suları ile kucaklaşırken, Karşıyaka- Bostanlı’da şahane bir mekânda Denizpark’ta buluştuk sabah kahvaltısında.

Aylar olmuştu, Ankara’daki toplantıdan beridir özlemle yoğrulmuştuk.

Mini bir MB blogger toplantısı yaptık uzunca bir aradan sonra.

Kimler yoktu ki? İlyas Bayram ve eşi Sevil Hanım, Sema Öztürk ve eşi Mehmet Bey, Sema’nın arkadaşı Ayla hanım, Pelin Kalyoncu, Nilüfer Veldet ve ilerleyen saatlerde aramıza katılan Neşe İleri ve kızı Hazal.

Pazar günü olağan bir pazar olmaktan çıktı, dostluğun, sevginin, beraberliğin güzelliğini yansıtan bir Pazar günü oldu.

Gündem de ne vardı diye sorarsanız eğer?

Ne kadına şiddet, ne siyaset, ne de muhalefet!

Arkadaşlık vardı, dostluk vardı, sohbet ve en derininden sevgi dolu muhabbet vardı.

Bir Pazar sabahı; yağmur zamanında ‘’Yağmur Zamanı’’ geldi, geçti İzmir’den.

Ardında, sevgi çiçekleri, hasreti, dostluğun erişilmez güzelliğinin esintilerini bıraktı.

Geldi ve gitti.

Ayşen Arslangiray Kura

19.12.2011/İzmir