“Devleti devlete çatar, kan döktürür silah satar” Müttefikimiz Amerika…

Âşık Mahzuni Şerif’i rahmetle anarken, yıllar öncesinden yazdığı ve seslendirdiği “Amerika katil katil” adlı türküsündeki gerçekleri hala yaşamaya devam ediyoruz.

Ne demişti Mahzuni Usta?

“Defol git benim yurdumdan/ Amerika katil katil/ Yıllardır bizi bitirdin/ Amerika katil katil…

Devleti devlete çatar/ İt gibi pusuda yatar /Kan döktürür silah satar/ Amerika katil katil… 

Japonya'yı yiyen velet/ Dünyadaki tek nedamet/ İkiyüzlü kahpe millet /Amerika katil katil… 

Su diye yutturur buzu/ Katil düştük kuzu kuzu/ Dünyanın en namussuzu/ Amerika katil katil…” 

Bu dizelere katılmamak imkânsız diye düşünüyorum.

Bu gün bile içinde bulunduğumuz içte ve dışta ki kaos ortamında Amerika’nın çok büyük rolü olduğunu hepimiz bilmekteyiz.

Müttefikimiz dediğimiz Amerika bize karşı göz göre göre kalleşliklerine devam ederken suçüstü yakalandı.

Gazetelerde, televizyon haberlerinde yer alan skandal haber kısaca şöyleydi.

“İncirlik’ten kalkan ABD uçakları PYD’nin elinde bulunan Haseke bölgesine 50 ton silah yardımı yaptı.

Pentagon Sözcüsü Elissa Smith’in operasyona ilişkin yaptığı açıklamada PYD’yi “dost güçler” olarak nitelemesi dikkatlerden kaçmadı.”

Yani "Stratejik müttefikimiz" ABD,  bizim topraklarımızda ki İncirlik Üssünden  PKK'nın Suriye kolu PYD'ye silah yardımı yapıyor.

Bu silahların kime karşı kullanılacağını tahmin etmek zor olmasa gerek. Buna rağmen Türkiye ise hala ABD ile ortak hareket etmekten geri durmuyor.

Adamlar tepemizin üstünden terör örgütlerine silah götürüp havadan ulaştırırken, bizimkiler sadece ABD Büyükelçisini çağırarak nazikâne bir şekilde uyarmakla yetindiler.

Aslında Türkiye’nin güvenliği bakımından PYD’ye yapılan bu yardım yenilir yutulur cinsten değil.  ABD resmen terör örgütlerini destekleyerek Türkiye’nin terörle mücadelede elini zayıflatmaktadır.

ABD bir taraftan da her zaman ki gibi utanmadan ve ikiyüzlülüğünü saklamadan “Türkiye’nin PKK’ya karşı kendini savunma hakkı olduğunu söylüyor.” Yani Mahzuni Ustanın dediği gibi  “Devleti devlete çatar/ İt gibi pusuda yatar /Kan döktürür silah satar/ Amerika katil katil…”

Bir taraftan Türkiye’nin sırtını sıvazlarken diğer taraftan PKK’nın Suriye kolu PYD’ye silah yardımı yapmaya devam ediyor.

Aslında derinlemesine düşündüğümüz de, Amerika’nın yapmak istediği PKK Terör Örgütünü ordulaştırmaktır. Şu anda PKK’lı Teröristlerde ele geçirilen silahlarla bundan 5-10 yıl önce ki silah kalitesinin ve dağda yaşam şartlarının aynı olmadığını, terör örgütünün elinde şu an daha etkili silahlar bulunduğu, yaşam şartlarının öncekine göre daha iyi olduğu, bunun da Amerika ve Rusya destekli olduğunu herkes bilmektedir.

Geçmişten ders almadığımız sürece, Amerika’nın elinde oyuncak olacağımızı tahmin etmek zor olmasa gerek.  Geçmişe dönüp baktığımız da, Türkiye Amerika ile hangi işi ortak yaptıysa sonunda zarar gördü ve söz verilen her şeyi tek tek kayıp etti. Körfez Savaşı zamanın da rahmetli Turgut Özal’ın Amerika’ya güvenerek “bir koyup üç alacağız” sözünü unutmadık.Aslında üç koyduk bir bile alamadık.O gündür bu gündür Ortadoğu da belimiz doğrultamadık. Maddi ve manevi kayıplarımız hala devam etmektedir.

Amerika sayesinde öyle bir duruma gelmişiz ki, neredeyse ülke bütünlüğümüzü kaybetmek üzereyiz.

Amerika kendi çıkarları için gözünü kırpmadan Türkiye’yi ateşe atmaya hazır gözüküyor. Çünkü gerçekleştirmek istediği projeyi bilmeyen yok gibidir. Amerika’nın asıl meselesi,Suriye’nin kuzeyinde “Kürt Koridoru” oluşturmak ve Barzani petrolünü Türkiye’ye muhtaç olmadan Akdeniz’e aktarmaktır. Akdeniz’e kadar uzanacak bir Kürt bölgesi Amerika’nın hayallerini süsülemeye devam etmektedir. Bundan dolayı da Suriye’nin de bölünmesi, Türkiye’nin de bölünmesi ABD’nin umurunda değil. Bundan da vaz geçecek gibi görünmemektedirler.

Unutmamak gerekiyor ki,”Amerikan’ın dostları yoktur, çıkarları vardır.” Keşke bizim politikamız da böyle olsaydı.

Türkiye’nin selameti için “yerli ve milli vekillerden” önce “milli” bir iç ve dış politikalar üretmek gerekmektedir.

Politikamız “milli” olursa, vekillerimiz zaten “milli” olacaklardır.

Yeni bir yazı da buluşmak dileği ile…

Ali Galip AKYILDIRIM

Eğitimci/Yazar