“Küllenmiş Anılar”

Uzun bir yol giden belli gidilen yer belli

Nerdeyim, neden buradayım

Diyen bir “ben” ile

Hazırlanmış birkaç eşya ile beraber

Gidiyorum bu sefer gidilen yeri biliyor

Ama neleri getireceğini bilmeden

Yanıma aldığım birkaç unutulmasını istemediğim anılarımla

Geçmişi geride bırakıp yol alıyorum.

Arkama bakmadan gitmek istesem de

Aklım kalıyor geride bıraktıklarımda

Ama bu sefer bakmıyorum

Yola devam ediyorum…

Elimde Kalan tek bir şey “Küllenmiş Anılar”

Bir yangının geride bıraktığı

Küller ve kokusu gibi

Rüzgarla beraber gelip geçse de

Bazen çok şiddetli, bazen ise bir ferahlık getirir.

O rüzgar hep gelir ve gider

Sende kalan

Yangından sonra kalan küllüdür.

Küllenmiş anıları rüzgara bırakıp

Yanıma aldığım birkaç anıla

Ardıma bakmadan yoluma devam ediyorum…