1000 km

"Biliyorsun, sevgilim var." dedi.

"Biliyorum." dedim.

"Yani? Senin için sorun değilse, benim içinde değil…"

"Sevgilin için sorun olabilir." dedim.

"Beni görmek için 1000 kilometre geliyor. İnanabiliyor musun?"

Ben yaşamsal ihtiyaçlarım için

evden çıkmayı iki kez düşünürken

bunun beni şaşırtmasını umuyordu.

Sonra 1000 kilometreyi düşündüm.

Ve büyük piramiti görmek adına gidemiyceğim kanaatine vardım.

"Canım yanıyor." dedi.

"Sevgilin için mi?"

"Hayır oram." dedi eliyle bacak arasını tutarak.

"Gittiğim medyum bana rahmimde sorun olduğunu söyledi."

"Bir doktora göründün mü?"

"Hayır…"

"Ve bunun için endişeleniyorsun öyle mi?"

"Evet. Ben inanırım böyle şeylere. Sanırım ölücem."

"Orada dur bakalım. Ölüm kompleksinde üzerime tanımam." dedim.

"Ölümden korkar mısın?" diye sordu.

"Ölümden önce, bizi öldüren o kadar çok şey var ki.

Ölüm bir defalıktır ama bunlar

yıllarca

yavaş yavaş öldürür bizi.

Bir kere tadına alışmaya görsünler… "

"Saat kaç?"

"05.00’e geliyor."

"Ne yapalım?" diye sordu.

"Bu saatte herkesin yapmak istediği şeyi..."

xxxxxxxx

"Canın yanıyor mu?"

"Hayır ve sakın durma!"

"Ya şu medyumun söyledikleri?"

"Boşver onu! Eveeeet.... eveeeet...... daha hızlı eveeeettttt.........."