14 Mayıs'dan Zico'ya çubuklunun geleceği

Biz Fenerbahçeliler malesef, camia olarak hala 14 Mayıs akşamındayız. Fikrimizi de zikrimizi de o gece yaşanan travma paralelinde ortaya koyuyoruz ve sağlıklı düşünemiyoruz. Madem öyle modaya ben de uyacağım.

Evet bu son Sivas maçıyla Konya maçını geçen seneki Denizli maçını çok benzettim. O maçtaki çaresizliğin, futbolsuzluğun,takımdaşlıktan uzaklığının aynısını bu maçlarda da gördüm.Ama arada bir fark var.O Fenerbahçe 3 senedir Daum'un başında olduğu ve "sözde" istikrarlı olması gereken Fenerbahçesiydi,bu Fenerbahçe Zico'nun 2 aylık,hatta yeni transferlerin çokluğu göz önüne alındığında 2 haftalık Fenerbahçesi.

Canımız çok sıkılıyor kabul ama yıllarca o Fenerbahçe'ye tahammül edenler,hatta bugün olayı abartıp Daum'u arayanlar,o Denizli'deki 3 senede takım olamamış Fenerbahçe'nin yaşattığı acıyı hatırlayıp yutkunmalı ve bu yeni takıma sabretmeliler.Her şeyden önce yeni gelen hocaya ve futbolculara ayıp işlenmemiş olur böylelikle.

Hepimizin üç aşağı beş yukarı hayatımızda yaşamış olduğu bir tecrübeyi çok çarpıcı bir örnek olarak vermem gerekirse (magazinsel bir örnek daha dikkat çekici olur diye düşündüm,malum günümüz memleket durumları),bir kızdan belirli sorunlar nedeniyle ayrılıp daha sonra yeni biriyle bambaşka bir birlikteliğe başlayan bir delikanlı,bitmiş ilişkide yaşanan problemleri yeni kızda da aramak,sorgulamak,ilk pürüzde bu psikolojiyle olaya yaklaşmak,kısacası biten ilişkinin yaralarını o ilişkiye de taşımak hatasına düşerse,kıza da ilişkiye de kendine de saygısızlık ve ayıp etmiş olur ve hata işler.O ilişkiden de hayır gelmez.

Biz Daum'dan ve o Fenerbahçe'den ayrıldık,şimdi Zico ve yeni Fenerbahçesi ile beraberiz,ve bu beraberlik de çok çok yeni.Sabrı da her şeyden çok hakediyor. Takımda direk oynayan 4 yabancıyı bir anda monte edip verim beklemek hayalcilik,ama kimi taraftar ya da yazar bu hayalin peşindeler.Bu yeni Fenerbahçe'den hayır gelmesi için olaya bembeyaz bir sayfada bakmalı,geçmiş seneyi ve yaralarını Zico'ya stres olarak taşınmamalı ve sabredilmeli.Bu camianın yıllardır en büyük derdi sabırsızlık,tahammülsüzlük ve överken haddinden fazla şişirmek,eleştirirken de önce adam gibi bir yerin dibine sokup orda eleştirmeye devam etmek.Bu bakımdan klişeleşmiş "Fenerbahçe Türkiye'nin aynasıdır" lafına katılmamak elde değil.Senede 3 teknik direktörle çalışıp 6. bitirilen sezonlar öyle çok da geçmişte değil,teknik direktör kovma konusunda sabıkası son raddede olan bir kulübün artık bunun bir işe yaramadığını da kavramış olması gerek.

Herkesin aksine Zico ile ilk devreyi lider ya da çok az puan farkıyla geride bitirilirse bu takımın her şartta şampiyon olacağını düşünüyorum.Elbette camiadan yeterli desteği görürse.

Camia desteği derken...Fenerbahçe camiası karar aşamasında,o az evvel değindiğim 3 teknik direktörle çalışılıp 6. olunan,90'lı yılların iflah olmaz hasta Fenerbahçesine mi dönülecek yoksa modern çağın Fenerbahçesi mi olunacak? Senelerdir "acıların takımı" Fenerbahçesine aç kalmış manşetler ve dev puntolar bazı kesimlerce iştahla doyurulmayı beklenirken,Fenerbahçeli çubukluya sırtımızı dönemez.Bu bir sınav,her Fenerbahçeli'nin sınavı.Umudum taraftarın bu sınavı geçeceği yönünde,aksi halde olası bir 100. yıl başarısızlığı etkisiyle bu travma 3-4 senelik emeği çöpe atmakla kalmayacak,camiayı 10 sene birden geriye atacak.

Son olarak oluşturulan bu "sözde" karamsar tablonun ne derece suni olduğunu işaret etmek amacıyla belirtmek gereğini duyuyorum,Fenerbahçe şu anda en ciddi rakipleri Galatasaray'ın 3 Beşiktaş'ın 4 puan önünde.

Futbolla başladığım bu köşe yazılarına sağlıktan siyasete,kültürden teknolojiye güncel yazılarımla devam edeceğim.Sevgiler...