19 Mayıs

Sustu, bir süre konuşmadan  çevreyi izledik. “Bak her taraf bozkır, tek bir ağaç yok şu gördüğün coğrafyada..” diye  başlattı yeniden konuşmayı. “Eh neylersin, toprağımıza, insanımıza sahip olmasını öğrenemedik gitti işte.”

Gün dönmüştü. Akşam bozkırda yalnızlığı çoğaltıyordu. Doğa alabildiğine uzanıp duruyordu. Kimseler, bir kuş, bir yırtıcı hayvan, tilki, tavşan hiçbir şey görünmüyordu. Bu uzayan boşluk, sessizlik dinlendirirken korkutuyordu da insanı. Sanki kimsesizdi bu topraklar. Bu duygu bozkır akşamlarında nasıl da çoğalıyordu; belki de ben böyle düşlüyordum. Oğlu askerde, dağlarda olan yüreklerin bir çığlığı olsa gerekti bu.

Yola koyulduk yeniden. Osmancık’ı geride bırakırken Samsun’a doğru yönelmişti arabamız. Çorumla Samsun arası birkaç saatlik yoldu. Otobüs Karadeniz’e ulaştığında adam boyu dalgalarla ünlü denizin soyluluğu göründü. Ulusun kara gününde kurtuluş bayrağını bu deniz taşımıştı. Kimseler bilmeden ateşi yakacak kişi dev dalgalarla boğuşarak ayak basmıştı Samsun’a. Yurt işgal edilmiş, ulus yok olma noktasına gelmişti.Otobüs Samsun’u geçerken şaha kalkmış atın üstündeki anıtını gördü. Koltuk arkadaşını dürtükledi.

 - Bak Atatürk anıtı!

 Koltuk arkadaşı:

 - Hey gidi adam sana neler borçluyuz neler!...

 İşte yine şiir yaşananları anlatıyordu üzünçle, coşkuyla:

 demir al gün
 kıyısına anadolunun
 korkusuz
 eskitme yıllar
 adı tarihe kalan
 kutlu
 yürür engin sular
 genç kaptan
 yaşlı gemi
 kıyı kıyı
 eskimez adam
 bırakır mayıslar
 uzuyor ötesi
 deniz kaçkını kentler
 tutuşur gece
 tanır uğrak limanları
 yüzünde dev dalgalar
 karadenizin
 yürüyor dağlarla
 merdivenli yol
 kuşatılmış
 dirilir batık öykü
 aydın günler
 boydan boya
 koy usunu
 demir al
 kutlu gün

Her ikisi de duygulanmıştı şiirin yarattığı coşkuda.. Kurtuluş Savaşı günlerini yaşayan, yaşatan şiir damla damla gözlerden yaşların düşmesine izin vermişti. Şiirle yurt, ulus yeni açmazlarda yol aradı kendine. Nasıl aşarız çıkmazları diye yol boyu konuştular iki koltuk arkadaşı.. Kimi yerde ayrılığa düştüler, kimi yerde birlikte vahlandılar.