2. GÜN HALSİZLİK

Değişken bir durum yok, halsizlik var. Beden sürekli uyku halinde konuşma az kafayı bulmuş bir insan konuşması, onun haricinde her şey dünkü gibi…

Bir yerlerde düğün bayram ve coşku var, sosyal mesafe yok.  Maske yok, insan diyor kendi kendine galiba böyle bir virüs de yok. İşte tam da o zaman gaflete düşüldüğünde ve de belki de vücut en zayıf duruma düşünce başlıyor ateş.

Dediğim gibi normalde bu tür bir hastalık ile bu kadar ilgilenmezdik. Terler rahatlar ertesi gün işimize devam ederdik. Başkalarında nasıl oldu bilmiyorum ama halsizlik, baş ağrısı; sağ gözümün üstünden sol gözümün üstüne yerleşen ve orada bir süre ikamet eden ağrılar var. İzole olmuşluk hali bu hastalığın sıkıcı yanları. Bir de normal grip, soğuk algınlığında bir iki güne ayağa kalkarken burada bir bilinmezlik hali söz konusu.

Şimdilik nefes alıp vermeyle ilgili bir sıkıntı yok, umuyorum böyle yavaş yavaş geçip gider. Söz ve nasihatler genelde boştur; insanlar deneyimleyince daha iyi anlıyorlar. Herkes bir şekilde kendini başkalarıyla kıyaslıyor ve çoğu zaman da işin aslını bilmiyor:  Hikâye Afrika’dan, kabilede insanlar her gün hava durumunu öğrenmek için reise danışıyorlar. Öyle ki reisin dediğinin aksi asla daha gerçekleşmemiş. Tabi tebaasında inanılmaz bir saygı gören reis bir nevi yarı tanrı insan.

Günlerden bir gün tesadüfen kabileyi ziyaret eden batılı bir gazeteci duruma tanık oluyor ve bu işin sırrını reise çekinerek de olsa soruyor. Reis radyosunu gösteriyor. Ben her gün BBC Afrika hava durumunu dinlerim diyor. Meğerse kendisi gençliğinde İngiltere’de eğitim aldıktan sonra ülkesine kabilesinin başına dönmüş.

Sözün özü; başkaları yüzleri maskesiz pozlar verebilirler. Bu durum sizi yanıltmasın…

Gaflet demek hastalığa virüse davetiye göndermek demek ki bu daveti virüsler asla geri çevirmezler.