95 yaşında alkışlanabilmek

Kolay bir şey değildir o yaşlarda alkış almak.

Biriktirmek gerek yıllar yılı, bilgiyi sevgiyi.

Çalışmak gerek benden bu kadar demeden.

* * *

Yaşadın mı böyle yaşamalı aslında. Dolu dolu

geçmeli günlerin. 95 yaşında da olsan birikimlerinden

faydalanmak isteyen insanlar olmalı etrafında.

Kürsüye kimsenin desteği olmadan çıkıp ilk günkü

kadar heyecanlı olduğunu söyleyebilmelisin.

Anlattıkların nedeniyle ayakta alkış alabilmelisin

mesela.

* * *

Hava kapalı ve yağmurlu. İşe geliyorum.

Tam da tembellik yapma havası diye konuşuyoruz.

Günlük gazetelere şöyle bir göz gezdirip hızlıca

Yapmam gerekenleri yapıyorum.

Saat 11 deki konferansı kaçırmak istemiyorum.

* * *

Salon kalabalık, öğrenciler çoğunlukta. 95 yaşındaki

tarihçimiz Halil İnalcık geliyor kürsüye. Alkışlanıyor

elbette... Kitapları dünyadaki birçok Üniversitede

okutulan, dünya bilimine katkıları olan bir tarihçi.

* * *

Sabahki tembellik yapma isteğim aklıma geliyor

utanıyorum.

***

Konferansın konusu “gelenek ve akıl”

* * *

‘İnsanlığın iki büyük fikir cereyanıdır’ diyor gelenek

ve akıl için konuşmasının başında. Geleneklerin çıkış

noktasının Sümer’lere dayandığını, aklın öne çıkmasının

ise eski Yunan’da olduğunu anlatıyor.

* * *

Bir saatten fazla teklemeden konuşuyor.

Gençler sabırsızlanıyor.

* * *

Aynı zamanda deneyimli bir eğitimci olduğundan,

daha fazla uzatmadan bitiriyor konuşmasını

***

Bir insan 95 yaşına geldiğinde hala öğrenme ve öğretme isteğini

kaybetmemişse takdir edilir.

Bir insan 95 yaşına geldiğinde hala belleğindekileri unutmadan

aktarabiliyorsa alkışlanır.

Bir insan 95 yaşında her ikisini de yapabiliyorsa ayakta alkışlanır.

* * *

Tüm salon aynı şeyi yapıyor Halil İnalcık’ı ayakta alkışlıyoruz.

* * *

Ekim 2010 / Kurşun