12154 yazı bulundu
Sıralama :
İyi günde ve kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta, ölüm ayırıncaya kadar birlikte olmak için söz vererek başlar bütün evlilikler. En sevdiğimiz bir eşyayı bile yıpratmamaya özen gösterirken, sokaklarda kullandığımız ayakkabımıza ihtimam göstermeye ç...
Kim en çok severse bizi, bize en kıyamayan odur. Çünkü sevmek, kıyamamaktır. En çok kim kıyamaz bize? Eşimiz mi, çocuğumuz mu, sevgilimiz mi, en büyük aşkımız mı, kardeşimiz mi, eşimiz dostumuz, arkadaşımız mı? HAYIR! Koskoca bir hayır işte! Bize ...
“Sevgili babacığımın hatırasına”…Kültürümüzün en güzel ve uygar özelliklerinden biri, edilen küfürlerdeki aşağılamalara maruz bırakılmaları dışında, annelere belki de diğer toplumlardan çok daha fazla değer vermesi ve onları her şartta korumasıdır....
Bir zamanlar... El bebek gül bebektim. Bazı günler külkedisi, bazı günler pamuk prensestim. Herkesten en güzeldim ben. Senin gözünde. Seninleydim. Sense benim tek kahramanım. Prensimdin. Ne dersen oydu benim için. Yerle gök yer değiştirecekse bile ö...
Gelen vuruyor, giden vuruyor yavruna… Kanatıyorlar yüreğini fark ederek ya da etmeyerek… Çiğneyip eziyorlar böcek gibi… Kırılır mı, üzülür mü düşünmüyorlar… Umursamıyorlar anne… Üzülsen ne olacak, kırılsan ne olacak, sinirlensen ne olacak diyorla...
Kara tren gecikir belki hiç gelmezDağlarda salınır da derdimi bilmezDumanın savurur halimi görmezGam dolar yüreğim gözyaşım dinmez.En sevdiği türküydü bu onun. Yavuz Bingöl'ün büyülü, hüzünlü sesinden dinlerken gözlerinden akan yağmura engel olamazdı...
Güneşli mi güneşli bir tatil günü. Günün anlam ve önemine uygun sesler geliyor dışarıdan, gökyüzünden. Uçak sesleri, helikopter sesleri. Üst kattaki genç yaşta evlendiği için mutsuz ve umutsuz yaşıtım kız temizlik yapıyor. Evi süpürürken bile öfkeli....
İşte bu dakikalarda, tam elli iki gün önce kaybettim seni...Öyle sakin, öyle anlamış yaşadım ki gidişini. Belki de buna mecbur kaldım etrafımın acısına çare olabilmek için. Belki de seni üzmemek içindi yanan alevleri içime gömmek gayreti... Belki d...
Çocukluğumda keşfettim yalnızlığımı... Hiçbir zaman birbirimize bağlı, birbirimizin yokluğunu hisseden, acımızı sevincimizi paylaşan bir aile olmadık, olamadık. Hep dışarlarda aradık ve yabancılarla paylaştık hüzünlerimizi, sevinçlerimizi, acıla...
Herkesin bir köyü olmalı... diyeniniz çoktur benim gibi. Benim de bir köyüm ve ona hasretim var, babama hasret olduğum gibi... Babam nüfus kağıdında Bayburt yazmasından başka Bayburt'a ait hiç bir anısı ve yakını olmadığı için doğma büyüme İstanbul'...