Bayram şenlikleri ve dernek

Bundan uzun zaman önce bayram şenliklerine eski püskü kıyafetler ile başlamıştık, böylesine bir düşüncenin kaynağı, bayramlarda insanlarımızı bir araya toplayabilmek bayram havasını temiz bir ortamda sakin bir şekilde içimize çekmekti.

Tam olarak tarihini hatırlamıyorum, şuan 2011 yılındayız. Sanırım on yılı aşkın bir süredir bayram şenliklerini gerçekleştiriyoruz. Bayram şenlikleri düşüncesinde yanlış hatırlamıyorsam, İsmail Yiğit, Ercan Can, Sezgin Kaya ve Ben vardım. Ne yapabiliriz diye düşünürken, İsmail Yiğit ‘in validesinin köyünde yapılan etkinliklerin örnekleri ile başladı herşey.

İlk şenliğimizde eski kıyafetler kocaman bir ateşle başladı, deliler gibi koşturuyorduk sağa, sola. Evet o zamanlar köy halkının bize ilgisi pek yoktu, genelde çocuklar ve bayanlar izliyordu. Gözleri farklı şeyler arar gibiydi. Sonraki şenliğimiz yine aynı şekilde devam etti, deve ve öküz kostümleri hazırlamıştık gücümüzün yettiğince. Yorulan başka biriyle yer değiştirip kovalıyordu insanları bir yukarı bir aşağı. Sonra biraz daha gelişti, deve ve öküz kostümleri, tıkırdak falan taktık. Ondan sonraki şenlikte ise, havai fişek ve plastik yüz maskeleri ilave edildi etkinliğimize.

Birkaç şenlik böyle gitti, malum maddi imkânlar gereği sürekli farklı şeyler yapamıyorduk, ama iyi gittiği kesindi. Çünkü her bayram biraz daha artıyordu rağbet. Sonraki şenliklerde ise, çuval ve sandalye yarışı ilave edildi. Yine birkaç bayram böyle devam etti ve geleneksel hale gelmeye başlıyor şekilleniyordu. Biz mutluyduk kendi adımıza, çünkü bayramı gerçekten bayram gibi yaşamaya başlamıştık.

Tüm bu çalışmalar, değerli büyüklerimizde de can bulunca, yeni fikirler artmaya destekler çoğalmaya başladı. Başladığımız günden itibaren hiçbir desteğini bizlerden eksik etmeyen herkese bütün kalbimle teşekkürlerimi sunuyorum.

Bu yıl düzenlemiş olduğumuz şenlik şu ana kadar yapılanlardan çok daha farklıydı. Çünkü uzun süredir yapmış olduğumuz bu etkinliğin sevgi, saygı ve birliktelik içinde geçtiğini bu etkinlikte bir başka tatttım.

Ayrıca, biz gençlere desteğini eksik etmeyen, bizleri cesaretlendiren, öncelikle Syn. Telat Arı ’ya  Gazioluk Köyü Yardımlaşma, Dayanışma ve Kültür Derneği Başkanı Syn. Erdoğan Şen ‘e, dernek  yönetimine ve Gazioluk Köyü halkına sonsuz teşekkürler.

Son üç bayramdır Syn. Telat Arı ‘nın söylediklerine birazda ben değinmek istiyorum.

Biz bu şenliklere başlarken, köye hiç kimsenin gelmemesinden şikayetçiydik, bayramların sakin ve sıkıcı geçmesinden aynı zamanda. Tüm bu şikayetlerimiz doğrultusunda bir etkinlik yapma eğlenme platformu oluşturmak istedik. Çokta iyi gittiğimize bütün kalbimle inanıyorum ki, yaşadıklarımız bunu bize net olarak gösteriyor.

Şimdi gelelim Syn. Telat Arı’nın söylediklerine, 2009 yılı itibari ile köy derneğimiz faaliyete geçti, dernek olarak toplantı yapıp köy halkını dernekçiliğe alıştırma çabaları sürmeye başladı ve dernek kurulalı 2 yıl oldu. Bu süre zarfı içersinde, henüz dernekçiliğe alışabilmiş değiliz. Dernek denince insanın aklına gelen şey, insanlara istihdam sağlamak, her derdine deva bulmak gibi bir şey geliyor olabilir. Ya da biz insanlar olarak yardımsevmez bireyleriz.

Buradan kimseyi suçlamak, yada hiçbirşey yapmıyormuşsunuz gibi, üzerinize negatif enerjiler yüklemek istemiyorum. Ancak bazı şeylere alışmak, sabahın erken saatinde kalmak gibi bir şey. Bu bütün insanlarda var, bende dahil olmak üzere. Yapmak istediklerimizi bazen öteleyebiliyoruz, zor geliyor yada düşüncemizle zıt bir davranış gibi gelebiliyor.

Bu yüzden, dernek denilince; aklımıza şu gelmeli diye düşünüyorum, “Dernek; gönlünüz ile gönüller arasında köprü kurmaktır.” Yani insanlar birbirlerine yardım ederek aralarında sevgi bağı kurar, bir ortamda sevgi bağı olursa herkes mutlu olur, sıkıntı ve dertleriniz hafifler. Dernek budur, şuana kadar bayramlarda yaptığımız birliktelik ve beraberlik başarısını dernekte de sağlayacağımızı düşünüyorum.

Sizleri gönlünüz ile gönüller arasında köprü kurmaya davet ediyor, saygı ve selamlarımı sunuyorum…

Recep Güler
05.08.2011