Benim en kötü alışkanlığım

Sevmek benim en kötü alışkanlığım,
Kalbim aklıma dolandı,
Bu yüzdendir saçmalayışlarım.
Göz görmeyince gönül unuturmuş ya,
Yalan hepsi, seven unutmaz asla !
Sevmek benim en kötü alışkanlığım,
Yaşamımın tüm şeridini ona adayıp,
Nefeslerimi onunla aldığımdandır,
Yokluğunda nefessiz kalışım,
Hani yokluk boğar ya insanı,
Öyle işte , sensizliğin acısı,
Belki de sancısı ...