- Kategori
- Şiir
Edith Piaf sesli bir Kadın şimdi Şarabım
Gün boyu ağlamaktan şişmiş gözlerimle dolduruyorum kadehime şarabı.
Bir yeşil ekşi elma dilimleyip, en sevdiğim siyah tabağıma yerleştiriyorum.
Üzerine fındık taneleri serpiştirip müziği açıyorum.
Edith Piaf dinlemek istiyorum sadece bu akşam,
Defalarca üst üste çalıyor aynı şarkı: ‘’ la vie en rose’’
Üzeri sarı yaldızlı işlemeli olan mavi kadehim, bir dolup bir boşalırken,
Ben kahkahalar atarak dans ediyorum.
Aynada senin olduğunu düşünüp,
gülümseyerek şarkının sözlerini fısıldıyorum:
‘’Kollarına aldığında beni,
sessizce bir şeyler fısıldadığında,
ah ne denli pembe görüyorum hayatı.’’
Merdivenlerden yayılan ayak seslerin bölüyor dansımı,
Kapıyı sen çalmadan açıyorum,
Gülümseyerek şapkanı çıkarıyor ve bir buse konduruyorsun ellerime,
Kendimi şarkı söyleyen Edith Piaf kadar mutlu hissediyorum.
Ama biliyorum ki şarabın etkisi ile bu kadar mutluyum,
Ama biliyorum ki sen duymuyorsun sesimi,
Ama biliyorum ki hiç gelmemişsin,
Ama biliyorum ki: Edith Piaf’ta mutsuz bir kadındı…
Burcu…