Unutursam Uyuyamam

Belki unutmayı göze almam için, biraz daha büyümem gerekiyor. Ne yapacağını bilmeyen genç bir kadın olmak inan çok zor. Böyle kendini aşağı bıraksan bırakırsın ama uçurum kenarına tutunarak izlemek şu an acaip zevk veriyor. Bu da hepimizin mazoşist yanı olabilir. Unutmak da bir yerde güzel olabilir ama henüz denemedim. Denemiş de yapamamış olabilirim. Bu benim aptallığım ama yapacak bir şey yok. Silmek de çok zor inan. Kendini kaptırdığın yılları, hatıraları öyle kolay silemezsin. Ben yaklaşık 4 yıldır uğraşıyorum. Uğraşmaya da devam edeceğim. Kendimle kavgam bu benim. Unutmak istemiyorum ki. Ben unutursam hiç varolmamış olacağız. Ben bunu hazmedemem. Bu nedenle de unutmuyorum. Böyle dibine kadar hatırladığım berbat ve lanet bir zihnim var. Oysa yeniliklere açık bir insanım ama özlüyorum eski beni. Bunu atlatmak istemiyorum. Böyle hoşuma gidiyor benim, zaman zaman hatırlayıp tebessüm etmek. Belki başka yerde, başka zamanda tekrar karşılaşırız. İçten söylüyorum, göremesen de duyamasan da..