Bir’e Çeyrek Kala

Kastamonu’yu İstanbul’a taşıyan bir gazete var,

İstamonu…

Hüseyin Karadeniz ve ekibi

Dur durak bilmeden

Yirmi dört saat koşturur

İnsanlarla tanışır,

İnsanları tanıştırır…

Aslında bu yaptığı,

Gazeteciliğin ve basının

İlerisinde bir uğraştır.

Saklı kalmış, unutulmuş

Memleketin değerlerini

Gücünü, kıymetini, var olduğunu ortaya çıkarabilmektir.

Bir de en zor olan yanı,

İnsanları bir araya toplayabilmektir.

Bu toplantıların önemi büyük,

Bir benzeri de yok,

Tanışmanın

Kaynaşmanın ötesinde bir duygu,

Hem eğitici,

Hem öğretici

Hem de güldürücü yanları var,

Bir de kahvaltısı, yemeği…

Ve o toplantılar,

Bire bir,

Yüzleşmenin,

Tartışmaların

Hoşgörünün

Yeri geldiğinde

Öz eleştiri yapabilmenin

Birey olarak kendi kendimizi

Sorguya çekmemizi,

Bir bütün olduğumuzu, olmamız gerektiğini gösterir…

O toplantılarda en değerli faktör,

İnsandır.

İSTAMONU GAZETESİ

Hiçbir ayrım yapmadan

Hepimize haber verişiyle

Davetiyle,

Bize “kendi kıymetimizi “  vermiştir.

İşin en göze çarpan bir diğer yanı ise,

Neredeyse her geleni

Kapıda karşılar,

Sarılır, kucaklaşır…

Oysa (kişisel görüşüm) buna gerek yok,

Çünkü bir merhaba demek bile

Kaç kelime eder, kaç yorgunluğa denk gelir…

Bir gerçekte,

Orada İSTAMONU bizi,

Tek olarak göremez, görmesi de beklenemez,

O tüm salonu görür…

Yani kişisel olarak,

Bir merhaba beklememiz,

Bencillik olur…

Yanımızdan geçip gitse bile,

Görmeden geçip gitti değil,

Gerçekten görmemiştir…

Yine geçen Pazar buluşmalarında,

Masamdaki arkadaşlarla konuşurken,

Bir önceki buluşmada yoktunuz dedim,

Güldüler…

“Bir’e çeyrek kala geldik”, toplantı bitmişti dediler.

Meğerki toplantı saatini,

Bir’e çeyrek kala sanmışlar…

Oysaki

“Bir’e Çeyrek Kala’

Buluşmaların,

Kaynaşmaların

Ortak değerlerin,

Memleket sevgisinin

Adıdır,

Markasıdır…

 AşkYazarı MustafaÇifci®www.mustafacifci.com