Ankara’ da hilal vardı bu akşam

Ankara’ da güneş battıktan bir saat sonra farkettim gökyüzünde batmak üzere olan hilali. Hemen hemen güneşin battığı yerden batmak üzere alçalıyordu. Hareketi gözle farkedilmese bile, kısa süre sonra batacağı belliydi. Sürekli göz kırpan şehir ışıklarının ve ağaçların arkasında alçaldı, alçaldı ve kayboldu. O sırada saat 17:56 olmuştu.

ODTÜ’deki pencereden hilal fotoğrafları çekerken, keşke dün çekseydim bu fotoğrafları diye düşündüm. Dün özel bir gündü, karanlığın en uzun olduğu 21 Aralık günü. İki yıl önce bir ekinoks sabahı güneş doğarken çektiğim fotoğrafların üzerine o özel günün anlamı sindiği gibi, dün çekebilseydim bir başka anlamı olacaktı. Önümde unutmamam gereken günler var: 21 Mart günü aydınlık ve karanlık saatlerin eşit olduğu ekinoks gelecek, 21 Haziran’da karanlığın en kısa olduğu günde yaz başlayacak ve 23 Eylüldeki ekinoksta yeniden gece ve gündüz eşitlenerek yaz bitecek. O günleri albümüme güneşin, ayın fotoğraflarıyla, hiçbirini göremezsem bulutların fotoğraflarıyla ekleyeceğim. Gelecek yıl 21 Aralık’ı da unutmayacağım.

Ankara’da yetmişlerde ve seksenlerde hava kirliliği yüzünden kış aylarında mavi gökyüzüne hasret kaldırdık. O zamanlar ODTÜ şehrin dışında kaldığı için üniversiteye gelince derin bir nefes alırdık. Doğalgazlı yaşam özlediğimiz mavi gökyüzümüzü geri vermişti, ancak son yıllarda hem havanın kokusu hem de rengi zaman zaman o eski kötü günlerimizi anımsatıyor. Artık ODTÜ’de de zaman zaman çevreden gelen duman kokularını aldığımız zamanlar oluyor. Dün hafif bir esinti olunca hava tertemiz oldu, bugün de aynı güzellik sürdü. Soğuk ama açık ve güneşli.

Bu akşam o kısa sürede hilali göremeyenler için fotoğraflarını bir saat sonra sizinle paylaşıyorum.