Ve kelimeler de susar bir gün. Öyle yavaş yavaş da değil hem , Apansız ve sinsice... Susan her kelime içinde bir cesettir aslında. Ölen kelimeler değil, hissettiklerindir… Ve bi..
Ve söner ışıkları bir şehrin. İçimdeki yangının közlerinden biri de söner. Kül olur bir yanın, Dumanı üstünde daha... Bir şehre karanlık çöker, Bende bir kalp ağrısı... ..
İçimde bir bulantı gittikçe bunalttı. Yasaktı, ayıptı, günahtı… Geç bunları haydi bir kalemde sil bunları! Adı sevdaydı, aşktı. Ama acımasızdı dünya ve her yer karanlıktı. ..
hayatında misafirdim kapını çaldım ve içeri girdim misafir umduğunu değil bulduğunu yer diye öğretilmişti etrafıma bakındım kendimi buldum bu yüzdendir kendi kendimi..
Seni kalbimde kalbini de yanımda taşıyorum. Bu yüzden ne kadar uzaklara gidersem gideyim Aslında benimlesin… Söylenmesi gereken bütün veda sözcükleri de Anlamsız bu yüzden… Bi..
Evet, kaçtım senden gitmedim. İsterdim içime sine sine, isteyerek senden ayrılmak… Hani o zaman daha kolay olurdu benim için şu anda her şey. Ama geride gözümün arkada kalma korkusunu..
Şimdi bir sözcüklerim var bir de ben.Sözcükler yan yana gelip yol oluyor.Bu yol nereye gider?İşte bunu ben dahil hiç kimse bilmiyor.Tren rayları döşüyorum bu yola.Hep yan yana ama ..
Saatlerce boş boş bakabilirmişim meğer önümde duran beyaz kağıda… Benim de bir gün kelimelerim anlamsız kalabilirmiş… Sana, kendime, hayata, insanlığa söyleyecek pek çok şeyim olduğu hald..
şimdi sen hiç söylenmemiş bir sözün sessizliğindehiç yollanmamış bir mektubun kıvrımlarında asla uçamayacak olan bir martının kanadındakimsenin yüzünün fark edilmediği bir fotoğraf karesin..
İstanbul Ünüversitesi Türk Dili ve Edebiyatı mezunuyum. 6 yıldır özel bir dershanede edebiyat öğ..