İnsanları tanıman gerek. Onları sevmeden, onlara değer vermeden önce tanı. Sadece tanı. Tanımaktan daha fazla ilerisine gitme. Seni kırmalarına izin verme. Sana umut verip bırakıp git..
Bildiğimi sandığım hayatlar vardı çevremde. Mutlu, huzurlu, güzel ve kıskanılası hayatlar.. Aslında kıskandığım hayatlar özenilebilecek sandığım ama özenilmeye bile değmez hayatlarmış. Uzun, sıkıcı..
Yalnızlığın elleri var yine gecemde. Her yalnız bir el bir araya gelip yalnızlığın karanlığında, yalnızlığın elleriyle, yalnızlığın ağacını oluşturmuşuz.... Umut ediyoruz işte... Haya..
Kapatın her yerı gülüşlerim kaybolmasın. Açmayın pencereleri ağlamalarım girmesin içeri! Kahkahalarıma acılar eklenmesin. Köşelere çekilip ağlamayayım. Girmeyin içeri! Acılarda girer si..
Ölümüm sessiz olsun istiyorum. Ne siren sesleri, ne cesedimin basında ağlayıp sızlama sesleri. Kimsenin bilmeyeceği ıssız uçurumlar, kimsenin bilmediği bir dağın tepesindeki tek ve büyü..
Avaz avaz bağırasım var hayata, çığlık atasım var mesela. Mutsuz, umutsuzolduğum hergün, her an için çığlık atasım var. Geri getirmek isteyip de getiremediğim, pişman olmam deyip de..
96 doğumlu kalbi sürekli kırık gezen o küçük kız benim. Olmayacak insanlara olmayacak değerler ve..