( Yazan : Ahmet Ünal ÇAM ) Cemile seslenince Hasan’ı fark eden Nilüfer, telaş içinde kalmıştı. Ürkek bir güvercin gibi ne yapacağını, nereye saklanacağını bilemedi. Oysa Hasan da aynı durumda..
Nilüfer, annesi Naz hanımla, Pazar yerinde dolaşıyordu. Annesine belli etmeden birini bekler gibi sık sık ardına bakıyordu. Annesi bu telaşını fark etmişti; -Noluyo gızım, ne bakınıyon? -Hi..
Yaslandığım dağ yıkılmış gibi Atletik yapılı, spora düşkün biriydi Mahmut. Evlendikten sonra da, işlerinin en yoğun olduğu zamanlarda da spordan uzaklaşmamıştı. Hatta evlendiğinde karısına, '..
Niçin biliyor musun29-05-2008 11:44Bir yudum suya uzansam, bir lokma yesemAç mısın tok musun diye seni düşünüyorum, Ağrılar giriyor mideme, aç kalkıyorum.Niçin biliyor musun !
SessizceNe arayan olur, ne ağlayan ardımdanÖlürüm…bir köşedeÖlürüm, ölürüm, ölürüm kahrımdanAhmet Ünal ÇAM ..
Ne kadar çeksem de çileSevmektir yine, Sevmektir yegane intiharım“Kalmadı ! “ dense de izimkalmasa da esintim, rüziğarımGün olup, okunursa bir öyküm, şiirim……bahtiyarımO..
Silsen burukluğu Rötuşlasan hüzünlerimi Hatta gülse, ….gözlerimin içi..
Ne ölmeli dertten, Ne etmeli rahatGörebilmeli, el derdini deDerde de şükrederek Geçmeli hayat30-05-2008 08:50Ahmet Ünal ÇAM..
Yaşamaya öyle alıştım, öyle alıştım ki ben de şaştımYaşamdaKeder de var, neşe deYergi de var, övgü deGeçip gidiyordu günlerBitmez bir telaş ile Yarını hesapl..
Sessizce bir yıldız kayar göktenbelki görürsün belki görmezBir kuş öter uzakta, vurulup kanadından, belki duyarsın belki duymazVurulmuşum, içimde kurşunlar nankörlüktenbelki bili..
Şair-Yazar: Ahmet Ünal ÇAM 1967 Çankırı doğumluyum. Hayatımın çoğu Ankara'da geçti. Kamu'da çalışı..