Zaaflar, acizlikler ve evvel zamanların içinde devinen bir beden, bir ruh..Bir insanın zaafları olmasa, kim dayanabilir ki bir bebeğin bencilliğine.. Veya bir insanın bencilliği olmasa kim çeke..
“akşam olur, demlenirim.. damla damla, duman duman…” Üzerime abanıyor, içimi ürpertiyor geçmişin ılık nefesi… tenhalaştırıyor beni.. bir yandan Fikret Kızılok, bir yandan yazmaya zorlanan kale..
notalar, kelimeler, renkler, kareler, insanlar ve kentler karışımı biriyim....