Haydan huya yaşarmış günün saatlerini Merhabası suratsız günaydını hiç yokmuş Hep almanın peşinde istemek ondan çokmuş Ne sabahı bilirmiş ne akşamın demini Miskince otururmuş k..
Yalnızlığımı..ıslaklığa astım; Güneş vurur da kurur diye. Issızlığın ortasında.. Renklerin son ışığında.. Son yaprağın tutunuşunda.. Aklımdaki seni de.. Sana bıraktım.
Yastık sana dost; Sen yastığa dost. Bir tek kendi yastığına yaslanır.. Yorgunluğunu bir tek ona anlatırsın. Islansa da üşüdüm demez.. Gerisiyle ;kalanları paylaşırsın. De..
Hayatın met- cezirleri Tekrarlandı yine. Son kararlarıyla gidenler Gurur kalelerini terk edip..Pişmanlığın üst başıylaYine geri döndüler. Bir geceler uykusuzluğuyla kaldı..
Eylül mü sarı, yürek mi hardaHazanı kolay bulanlardanımHayat mı yalan, gerçek mi zordaZararı karda olanlardanım Çile yolunda yüküm sabretmekGeçmez geceden sabah dilenmekDer..
Babamın, annemle el ele vererek çamura saman katıp, ayaklarıyla yoğurarak yaptıkları kerpiçten, iki göz bir evde doğmuşum. Evin kara kuru üçüncü çocuğuydum. Benden sonra kıvırcık saçlı, mavi ..
Afallama ! Yalpalama ! Şaşırma ! Açılımın , açılmamasına Suskun kalma ! Ne olduğunu bilmediğin.. Saklanmayan gizliliğin.. Ucu açık bilmişliğin.. Tezgahında bez ..
Suskun bakışlarının ötesinde bir söz var..Bir söz var seni anlatan.Sen sustukça o konuşuyor..O konuşurken sen görmüyorsun..Susuyorsun.Sözün gözleri herşeyi görüyor oysa..Biliyo..
Pür telaş doğdun beklemenin günlerine. Güne başladığında güneş yarı işindeydi. Günlerden Ağustos 1-di. Teninin değdiği yer bıçak sırtı serinliğinde.. Giyindiğin yer ürpermenin ellerindeydi..Hemen ..
Zonguldak her şeyimsin hatıranda gezdiğim Anılar yumağının ipinde olduğum sen Aşkımın çiçeğisin yeşiline dizdiğim Kömürün karasında umudu bulduğum sen Çilekeş kaderdesin gülmez oldu ..
Zonguldak doğumluyum. AÖF Mezunu olup, üç çocuk annesiyim. İki de torunum var. Şiir, doğa yürüyüş..