Şehrim yalnızlığına soyunuyorBeni koynuna çağırıyor..
Salınıp duran sarkaçÜstüne iliştirdiğim soluk fotoğraflarAyazı ensesinde yaşadıklarımınToz toprak oluyor her şeyNerde kiraz ağacım o bahçeSabahlarken dumana boğduğum minik odam..
Kendimde değildimkokun sinmiş tenime avuçlarına takılmış yüreğim dudaklarından alıyorum nefesi kalbimin tüm kıvrımlarında sen ..
'gidiyorum, doğrusu bu!'dediğindegöz gözü görmüyordudalgaların yuttuğu bir gemi gibiydim'sirenler' sağır ediyordu kulaklarımıkörsağırşaşkın ve umutsuzdum her biri
seni soğuğun iliklerime işlediği bir anda tanıdımyalnızlığın üstüme bir karabasan gibi çöktüğü bir dönemdebilmiyordun yalnızlık hep kafamdaki 'sen'i arayışımdıyoksahep kaçtım biril..
KadınlarınBir GözyaşlarıBir deTırnaklarıHep incitti beni..
sen yeniden başlayabilesin diye tüm geceyağdım sicim sicim şehrin üstüne seni benden ayıkladım kaleyitirdi masallarını sakaryakustu midye gülücüklerini<..
Deniz denizdi gözlerinKöpüklerden bir kanat takmıştıDalgalar sanaÇil çil düşmüştüm yüzüneUçmaktan sarhoşBir gamzeydim :))..
Gidişini seyrettimKıyıları unutan Dalgalar gibiydinUfuk çizgisinde birdi hepsiGidişini seyrettimSeninle derinlere sürüklenen Kum taneleriydim..
Ay çıkarır peçesiniAnılar dolar sahileSen bir martı olur uçarsıngecede belli belirsizBilirim o anGamzelerimde dipsiz derinlikUçurumlar biçerim adalarımdaBir tek benim sekeb..