Soluklar kesilir Ürkütür kuşları ağıtlar. Herbiri bir yana savrulur Ağlarlar…Ebedi bir sessizliktir geri de kalan. Başlar mı yeniden hayatTohumun filize dönüşü gibi. Du..
Bir tesellinin ortasındayım şimdi O silik yüzlü çocuk yine karşımda. Nereden biliyor bu boyundan büyük lafları Sen hiç teselli edilmedin ki… Hep seyirci kaldın bir adım geriler ..
Ne zaman seni düşünsem... Bir fidan filizlenir içimde Uzansam dokunamam Kollarım yara bere içinde Nezaman seni düşünsem Ansızın beliren yabancı yüzler Soluksuz kabusa dön..
O toprak yoları bilir misinHer kum tanesinin yerini ezberlercesineGüneş tepende, fabrika yolunu bilirmisin…Mezarlığın yanındaki ölü hayvan kemikleriBir şeyler söylercesine gülümsermis..
Her ışık aydınlık getirmez Tıpkı Deniz fenerleri gibi Suyun yüzü ışıldar, Derinlikleri karanlık… On üç Eylül sabahında Gün yine aydınlık bize Güneş mi yılgın, yürekler ..