Yorgunum. Çok. Gökyüzüne umutla bakmaktan kör oluyor gözlerim. Kalbim daralıyor, mahvoluyor yüreğim, yok oluyorum bu şiddetli seslerin arasında, sonsuzlukta kayboluyorum adeta. Değersiz hissettiriy..
O bakışlarını ve umursamaz tavırlarını unutmayacağım hiçbir zaman. Sahip olmak için kendimi mahvettiğim hatıralarımın prensesi sendin oysa ki. Epey güzel hatıralarım vardı, acı içinde biriktirdiğim..
Düşlerimiz vardı. Karlı kış gününde beyaz yollardaki siyah ve uzun bir çizginin ardınca yürüyorduk. Bir ışık vardı karşıda. Gözün gözü göremediği zulmet bir geceni gün gibi aydınlatan parlak bir ış..
Belki de sevgiye açız. Evet, var olanı mahvetmek ve yokluklarla devam etmek istiyoruz. Gülümseyen maskelerin altındaki hüzünlü ve sönük gözlerle bakıyoruz hayata. Nefreti boşluğa gömmemiz gerekirke..
Herkesin konuştuğu bu ülkede susmak ayıptır efendi. Her ne kadar tecrübesiz olsamda susar mıyım hiç?! Elbette hayır! Dünya dize kadar bildiğiniz şey batmış. Ben kurtarmazsam, kim kurtaracak dünyanı..
Türk repi kralı Ceza'ya sağlığında ithafen... Mr. Nobody'nin komutasındaki orduda ikinci yılımı geçiriyorum. Şimdiye kadar kilometrelerce yol almış, on bir savaşda iştirak etmiştik. Ordumuz ka..
Evet, yine devam... Yine soruyla başlayalım: Efendim, neden bu kadar hırslı ve ihtirasına yenik düşmüş şekilde bu dünya için çalışıp durursun? Yoksa bir gün mutlaka öleceğine inanmıyor musun? İnanı..