Hayatın ta içinden gelen bir sesle koyuldu işe o gece çocuk. Ne bir ses ne de nefes... Sesi soluğu çıkmayan hatta muhtemelen uyuyan bu milleti nasıl uyandıracağını bilmiyordu ; ama biraz sakin, biraz..
Ölümsüz aşklara yelken açmış gidiyorken, sinirli bir rüzgarın kıskançlığı sebep oldu dalgalara, yelkenli batıyordu ki güneş açtı bir anda. Güneşi görmediğinden yakınırdı her zaman; geç de olsa gördü..