Dalgalar, DALGALAR, dalgalar, dindiriyor, kafamdaki tüm pürüzleri, acıları sevinçleri... Ve de, kıyıya taşıyor, uzaktaki özlemleri. Arada bir, kapasam da göz..
ARTIK, çok bir şey düşünmyorum, aslına bakarsanız kendimi rahata aldım, öyle süratle ilerlemeyi, her yere yetişmeyi, bir tarafa bıraktım. Olumsuz sözlere, pek kulak asmıyor..
UYANMAKSA, güne tüm umudun, kendini tüketmeden, almalısın YOLUN. VAR OLANA ŞÜKREDEREK, yokluğa, bükmemelisin BOYNUN. Hayat bu sahnelenir, her gün, YE..
Saatler, hükmediyor, geceyle, gündüze. Kafa kaldırıyor, geçen her güne. NE haftalar umrunda, ne de, aylar, bitip, tükenmeden umutlar, yaşanıyor, se..
Geride bırakıp, gelesim var. Ama, bırakmıyor şiirler, şarkılar. Bir adım öne atsam, öbür adımlarım, duraksar. ..
Bir vakti gecenin, geri getiremiyeceğin. Anıların saklanmış, kah gülümsüyor, kah ağlaşıyor. EN kıyıdakiler ise, fısıldaşıyor. ..
Ne kadar renklense de ağaçlar, ben tüm resimleri kara kalemle çizer, tüm fotoğrafları da siyah , beyaz makinelerde çekerdim. Dünyayı da çizecek olsam, kara kalem olurdu el..
Ne kadar güzel olurdu, milletçe sabah kalkıp gülmek, sıkıntılardan uzak, işe gidecekleri, neşeyle yolcu etmek... Ne kadar güzel olurdu, akşamları, hazırlanan sofraların etrafına eksiksiz ot..
Bu gün, günlerden RÜZGAR, RÜZGAR, RÜZGAR... Nasıl da esiyor, deli, deli. Ne varsa balkonda, katmış önüne, binbir müzik aleti çalıyorcasına, savuruyor demir korkuluklara, hepsini...<..
Anılarda kalıyor, geçen yıllar. Nerede atalar? ya uzak, yakın akrabalar? nerede, vefalı arkadaşlar? AHH, çekerek sorsam, nerede gül kokulu, TERRÖR..