Seni düşünürken zaman ağırlaşıyor.Ve bende.Yanında hızlandığımız için olabilir mi acaba?Piyano dokunuşları kadar yavaştan, Göz yaşartan rüzgarlar kadar hızlıya…Jazz dinlemek gibi!..
Ben senin dudaklarının aralığını özledim!Es verdim...Bir de...Ordan çıkan nefeslerini özledim!''sabahın geldiğini kuş seslerinden öğreniyorum ben.güneşten deği...
Suratımı asar, Elimi yanağımın yanına dayayarak, Dudağımın hemen bittiği çizgiye yani, Ki o çizgide yıllarca attığım kahkalar var..Onlarına içine koyar, Yüzümü asar seni unuturum!<..
Bir anda yanındaki tuvalete gider…Yanında olmayanların sesi bir önceki içkinde zaten kesilmiştir.Sigarandaki dumanın , odaya yayılıp kaybolduğu gibi...Aynen hayatını girip çıktıkları gibi..
Daha fazla uçsam sana erişir miyim acaba?...O kadar dibe uçulur mu??......
Geceyse, Öyle yaşıyorsan bilirsin...kafandaki tilkiler hiç üşümez senin gibi!Soğuğu bile kokusundan tanırsın, insan dediğini bilmek az kalır!kaşların, gülümsemelerin bile çatıktır..
Beyazlara boyasak yaşıyacağımız her yerleri..Ellerimizdeki kara kalemlerle....Sevgili ve silgisiz......