Bu kaçıncı tembihim kendime Kaçıncı insan suretine aldanmışlığım... Kahrolsun demekle kahrolmuyormuş kimse Söz geçiremedim yine Kahrolası yüreğime... Rahşan Atar ..
Soluklar kesilir Ürkütür kuşları ağıtlar. Herbiri bir yana savrulur Ağlarlar…Ebedi bir sessizliktir geri de kalan. Başlar mı yeniden hayatTohumun filize dönüşü gibi. Du..
Ben gece kaçağı Yokluğundan mülteci… Yüreğim delik deşik Kan sızarken tenimdem Yol aldım, ansızın kendimden Çiğnedikçe yolu ..
Bütün bahçelermi tükendi Bütün ağaçlarınmı Öksüzlüğünde sokakların Sığınmaya bir bulut Bir yağmur damlası sıcaklığında Düşmeden ıssı..
En sevdiğin bilekliği Tek başına takabilmektir bileğine Yalnızlık... Belki son rütuşta makyajının Gülümseyebilmek aynada suretine... Her günün sonunda, Merhaba evim ..