Artık şiddetin önüne geçemez, hayatın her alanında şiddetle boğuşur olduk. Aslında söylenecek tek kelime kalmadı, gücümüz azaldı, kelimeler anlamını yitirdi. Evet karamsarım... ..
Birini düşün; Aynı kitapları okuduğun, aynı satırları çizdiğin, Beraber ağlayıp beraber güldüğün, Derdini paylaşıp en mahrem sırlarını döktüğün, Dost dediğin, ..
Herşey ölüyordu yavaş yavaş, İlk sırayı insanlığa verdiler.. Bize ne oldu? Kürt, Türk ayrımı yapmaktan, laik ya da değil diye yargılamaktan insanlığımızı unuttuk.. 17 Ağusto..
Herşeyi sindire sindire yaşıyorum. Ve bu ara hiçbir şeyi aceleye getirmiyorum. Kırgınlığımı dahi içimde ufak parçalara böle böle yaşıyorum. Bir sesi sindire sindire dinliyorum. Belk..
Toz toprak içinde karmakarışık bir bodrum katına giriyorum sanki hayatına bodoslama dalarken.. Kendimden birşeyler gördüm o toz yığınının altında, elimde bir bez giriştim temizliğe.. ..
Asıl onlar yanlış biliyor.. Evet o bize hep öğüt verenler.. Gerçek mutlulular onların tam da anlattıklarının aksi kişiler... Telefonu önce kapatanlar, sarılmayı önce bırakan..
Dostluğu onda öğrenmiştim ben.. Korktum o sevgilisine giderken. Beni bırakacak diye değil, zarar görecek diye korktum. Çünkü hata yapacak biliyorum. Her insan sevdiğiyle mutlu olur, onunlay..
Eskiden olsa kalkar,uykundan uyandırırdım. "Geçti hepsi,kabustu,ben buradayım" derdim. Sen uykunda sayıklarken arkamı dönüp uyumaya çalışmak bana yük değil mi sanıyorsun? <..
Bir başlasam gerisi gelecek biliyorum. Ama lafı nasıl toparlasam da anlatsam bilemiyorum. Bir sürü gencecik fidan toprağa gömülüyor da farkında değiliz. Ölenlere "kimlerdenmiş" diye..
Hayat o kadar hızlı akıyor ki çoğu şeyi kaçırıyoruz. Her şeye yetişebilmemiz mümkün değil. Durmak lazım arada.. Nefes almak, yetişeceğin şeylere enerji toplamak.. Am..