Uçmak isterdim gökyüzüne doğru yerden..Yüklediğim sevgileri paylaşarak..Kanatsız.. pusulasız..Hiçbir şeyi geride bıraktığımı düşünmeden. ‘‘Biz’’’olmadan, ’’ ben’’lere yolculuk yapard..
Ayrılık nedir bilir misiniz ? Ayrılık kanadı kırık bir kuştur. Ayrılık kavuşmayan, varılmayan Bitmez yollarda yokuştur. Ayrılık hüzündür, yalnızlıktır. Ayrılık, olmayan sabah..
Sözün bittiği yerdeyim.Acıların gereksiz hallerinde acıyı duymayacak kadar öfkeliyim!Neden?Ne için bu gereksiz acılar?Diye sorsam.. cevabını bilmemekteyim. Yontulmamış taş..
Sahile gitme sakın ! Sarmaş dolaş sevgilileri görünce yalnızlığına üzülür.. Oltaya takılmış balıklar yüzünden, Denizin sakinliğine öfkelenirsin. Bir babanın elinden tuttuğu çocuğa..
Gönlüm kapısına bir kilit takıp Gittin yüreğimden ele vefasız Baharı beklerken kışta bırakıp Kattın boranlara sele vefasız Bahar günlerine rüzgar ekerek Bekle geleceğim inan diye..
Su bulanmadan durulmaz Boş çuval ayakta durmaz İki kere iki dört eder Can çıkmayınca huy çıkmaz Gelir geçer gider zaman Aslın inkar etme aman! Haydan gelen huya gider Din..
Sen sevmekten ne anlarsın? Anlamazsın güzelim.. Anlayamazsın! Fil dişi kulelerden bakmak sana göre.. Karada gemi yüzdürmek bana göre. ''Çıkar kınından kılıcını Kes at iplerin..
Salın duygusallığınızı Acımasızlığın yollarına.Bu kadar iyi olmak için Eğilip bükülmeyin!Kötülerin paşa olduğu Bu yalan dünyada Bu kadar bir ''şey''olmaya Heveslenmeyin !
Bazen çözer insan kendini Kaybettiklerine gönlünü sarar. Olmayan hayalleri geldikçe aklına Zamanın gidişine yanar. Ummadığı yerden geleni Karşılarcasına yeniden Yürek sevincini..
Zonguldak her şeyimsin hatıranda gezdiğim Anılar yumağının ipinde olduğum sen Aşkımın çiçeğisin yeşiline dizdiğim Kömürün karasında umudu bulduğum sen Çilekeş kaderdesin gülmez oldu ..