Söylemez gülmez idi Belki bir sevdanın içinde uyumuş idi Ergen masum ve boş yere Yemin etmeden günahlara İç suyunu döktü sağır geceye Başının üstünde hiç kent göğü ..
Günlerden pazar aralıkEski istasyon mahallesindenÇocukluğumun karınca izleriHüzünle beni çağırıyorÇağırıyor beniUnutulmuş sözcüklerİstanbul çingenesi hemen gelParis..
bir kış sabahıbir kalabalıkcaddede..bir düş..bir ölüm gelir dayanırkapınıza DAYANIRbir araba kazasındaKukla sürücüler..saçlarını topladı ve gittibitti....
NinniAteşin aynasındaGecenin şansınaOyna çalgıcı ‘Denize düşen bir meleğin son günü’ Tablosunun ressamı Son günü Ağlamasın Uyusun da büyüsün Ninni Bilyasın..
ece ayhan senin u harfine göz değdi onca acı eşyaya.. eşya acı biriktirdi tortusu yapıştı kağıda acının ağaç kökleriyle denize yürüdü (kafası ağaçtan bir kadın yürüdü f..
Yeşil dalma ölüme dönüşüme bahar gelir ihtimalTerkedelim gölgeyi maskelerimizi kapılara asalım gidelim Sır tutsun su ile karışsın ayna Ne vazolar küllerimizi saklasınNe çiçekler ölüm..
Melankoli gölge gibi peşimde Kesikli ayna Yüzümü izlemekten yorulduŞehrin gecesi uzunIşıkları zamanlıKanatları esirMor salkımlı yolKesikli ayna Bir de ben
Otların ateşinde Çocukluk günlerim Eteğinden düşemediğim Anne sıcaklığı Gülümsemen nehirlerin akışı Çıplaklığın Dikey burcunda bir kadın Düşer erincinden..
güvercinlerle taçlanmış başını okşadı İstanbul'un çingenekadın papatya tacını düşürdükadın güvercinleri merdivenlere dizdiEy İstanbul..giden gemilere adını verdiğimbeni çağıran..
- bir avuç suya-(dök avucuma istersen..)Bir kalabalık aktı-önümden geçtiler-beni göremediler-düşteydimDuyulan, - kesik iç çekişlerim-her adımım anneminki (ses ölmüyormuş)-öyley..